tónleikaheimurin hittist og siðbundna søgan og mergjaðu orðini verða latin í nýggjar og nútímans tónar. Nei, Tróndur gamli hevur ivaleyst ikki vent sær í grøvini fyri seinastu ferð.

sum búgva úti um landið? Er so lítil stirðil eftir í okkara útbúna fólki, sum skal leiða ungdómin? Nei, tað er pínligt og ov bíligt av lærarastættini at leggja skuldina av einum útbúgvingarverki sum ikki

eldru um pening til matútbering, og ynski teirra ungu um heimliga útbúgving, siga uttan at himprast nei til kungerð, sum kann geva ikki bert 2-3 milliónir, men tíggjutalsmillióna íkast til landsbúskapin

ikki verjir sín gamla partamann, Bárð Nielsen, við hesum sjónarmiðum sigur sambandstinglimurin: - Nei, har er einki at verja. Tað er lítið at ivast í, at bæði Tjaldur og Jákup á Dul hava bjóðað 110%. Hevur

miðstaðarøkið – so eru fólk lokal – men verður tosað um mál í miðstaðarøkinum, er tað ikki lokalmál – nei, tá er tað heildin, sum tosað verður um, og fær vinning. At galdandi lóg treingir til broytingar er

hevði valt dystin í Gøtu í gjárkvøldið frá, so var upplagt hjá Rás2 eisini at senda hendan dystin. Men nei. Hesum lat Kringvarpið sær ikki lynda, og almenni stovnurin kallaði tí eyka manning inn at senda frá

skipi og høvuðsmotori er 33 ár, hevur felagið ikki rent seg í stórvegis trupulleikar hesi árini. - Nei, eg noyðist at banka uppundir borðið. Vit hava verið hepnir og mugu ásanna, at tað hevur gingið óføra

ur, og at mær dámar avbjóðingar. Og eg helt hesa avbjóðingina vera somikið spennandi, at eg segði nei takk til fleiri aðrar avbjóðingar, sum stóðu mær í boði. - So svarið hjá mær er júst, at eg havi eitt

ikki til reiðar fyrstu løtuna av dystinum. Fingu tit so ístaðin loyvi at spæla við eftir steðgin? - Nei, tað haldi eg ikki. Teir vita jú av, at møguliga verður bólkurin avgjørdur við málmuni, og tí vildu

fúrstaliga skreyt og skrúð. Og hevur tú, spurdi vinkonan, snjóuglan, hevur tú eisini sæð teir á flogi? Nei, svaraði eg, teir fara ikki á flog. Hví man tað vera, tápulingur mín? Spurdi snjóuglan. Hví heldur