stong, tá tann tíðin er. Í hesi grein verður ikki nomið var aðrar aldargamlar veiðihættir, sum eitt nú eru fygling og snaru. Heldur ikki verður súluveiða tikin við í hesi grein.
einasta, eg havi hoyrt, er kritikkur um, at tilfeingisgjald hevur staðið nevnt í uppskotinum. Nú grein 25-nevndin varð vald aftur, velur flokkurin so Bjarna Djurholm í nevndina, hóast hann er einasti [...] tingmaður, sum alment hevur látursgjørt arbeiðið og ikki vildi atkvøða fyri at seta grein 25-nevndina. Tað fataði eg sum eina hevndaratsókn ímóti mær aftur fyri stríðið í sambandi við kommunalreformin
søgu um Poul Müller, hevur serliga kannað svartkalvaútflutningin hjá honum, og fyrri partur í hesi grein er ein samandráttur av tí parti av ritgerðini hjá Lars, sum serliga snýr seg um svartkalvan. Sum
almannamálum hevði í umbúna – so skal eg nú sambært blaðstjórnini hava góðtikið somu sparingar í eini grein, eg skrivaði í vikuskiftisblaðnum. Hetta er ikki rætt. Haldi at blaðstjórnin hevur misskilt, hvat
ímóti hugskotinum, og á heimasíðuni hjá Fólkakirkjuni hevur Jógvan Fríðriksson, bispur eina longri grein um átakið. Hann skrivar m.a. “Eisini í Føroyum búgva fólk, sum ikki eiga tøkan pening til jólahald
hevur tann 27. oktober 1928 eina grein á forsíðuni í sambandi við, at tað vóru liðin 50 ár síðani, felagið varð stovnað. Her skal verða endurgivið nakað av hesi grein: Den 20. Oktober 1878 blev en bet
Olsen, landsstýriskvinna í innlendismálum, er hørm um metingina hjá Anfinni Kalsberg um Akstovuna. Í grein í Norðlýsinum, sum eisini varð endurgivin á Portalinum staðfestir hann at fíggjarstýringin á Akstovuni
nýggjum fortreytum, og eg ivist ikki í, at hetta eisini eydnast hesaferð.” sigur Rósa Samuelsen í síni grein ”ongin verður doyvdur” í bløðunum mikudagin. Vit kunnu illa tulka úttalilsi ørðvísi enn, at nú eiga
úrslitið á Argjum lagaði seg til okkara fyrimun, segði Pjotr Krakowski eftir dystin. B71 venjarin hevur grein í sínum máli, tí stórtapið sigur nokk líka nógv um vána avrikið hjá sandoyingum, sum tað ger um megnar
áræði. Fáa vit slík fólk til Gjáar, so ber nógv til, slær Sofus fast. Sum víst verður á í aðrari grein í hesum Oyggjablaðnum, eru ávísar ætlanir um bygging við Gjógv. Tað er hinvegin ein royndur veruleiki
