støkka innar, fáa prát við lærarar, granskarar og næmingar ella bara fáa ein kaffimunn og hyggja at teim framsýnigum, ið eru settar upp. Sjálvsagt kunnu tey, ið hava ætlanir um at lesa á stovninum hyggja
viðurskiftini fyri mongum árum síðani. Tá dámar mær betur forna grikska orðatakið sum sigur, at hjá teim livandi er vónin, tey deyðu hava onga vón. - Okkara eftirkomarar hava avgjørt størri orsøk at stúra
svølgja at teir bert hava livað tí vit tóku ímóti blóðpengum. Serliga tá hesin »pástandur« kemur frá teim, sum hava stungið út í kortið, at vit í morgin taka fullveldi - senda tað aftur til Danmarkar - og
tú var vorðin frískur, við bøn biðin av monnum, ið hon hjálpti á túrum í Danmørkini, tá tit vóru á teim vanligu hospitals vitjanum tykkara. Tómligt verður nú vit vitja inni í Trongisvági, eingin Álvur verður
har og vóru har sum sjúklingar, fækkast í tali í hvørjum. Hjá mær hevur tað verið umráðandi at geva teim gloymdu lív og burturtagdu mál, sigur Gunnar Hoydal. Eingin ivi skal kortini vera um, at "Dalurin [...] leggja afturat, at seinni í bókini gera sjúklingarnir uppreistur ímóti danska matinum. Bardagi ímóti teim sjúku Áðrenn heilivágur kom ímóti tuberklunum, vórðu tey sjúku skýggjað og útihýst frá umheiminum [...] húsinum, segði, at ansast mátti eftir, at bardagin ímóti sjúkuni, ikki gjørdist ein bardagi ímóti teim sjúku, sigur Gunnar Hoydal. Bróstsjúkrahúsið varð bygt í 1908, og var ein ógvuliga snotuligur og vakur
meg ikki at hugsa annað, enn at tað fær onkran, ið ikki áðrenn hevðir tað, at fáa eyguni upp fyri teim ríku gávum, ið liggja í Alexanduri. Ein eigur at fáa fólk fram og einfaldari og ódýrari kann tað ikki
henda vegin eina ferð um árið, til føroysku fakfólkini eru nóg væl skikkað til sjálv at taka sær av teim spastisku. - Læknar á Landssjúkrahúsinum og læknastjórin hava mælt til at taka av tilboðnum úr Svøríki
Sum partur av fyrireikingunum til 1. útbjóðing til oljuleiting á føroyska landgrunninum hevur Oljumálastýrið skipað fyri fundum í seinastuni saman við umboðum fyri fiskivinnuna, umhvørvisfeløg og eisi
veruligum tølum og valt. Lisbeth L. Petersen vísir á, at heildarveitingin er roknað út eftir útreiðslum av teim málum, sum enn ikki eru yvirtikin. Og heldur hon, at var peningurin í refusiónsskipanini ikki komin
um róð varð afturáaftur í bókini, og taka uppaftur, tað sum hevur tín áhuga. Góður lesnaður - hjá teim ráðandi og leikum við Tað, sum hevur tann stórsta áhugan, er søgan um eina heila bygd fram til dagin