ætlanin hjá okkum heilt avgjørt at fáa øll trý stigini, tí vit høvdu nógv at hevna, eftir at ÍF sendi okkum út úr steypakappingini. Vit vildu vísa, hvør dugur var í okkum, og tað gjørdu vit eisini, sjálvt
ógvuliga ymiskt lag tey ymsu kvøldini. Og tað ger dansin bæði livandi og spennandi. - Eitt av okkara málum er at hjúkla um tað, sum hevur verið livandi av føroyskum dansi í Eysturoynni. Tí eru ofta
hann væntar annan stuðul við: ? Vit eru »underdogs«, og tí fara óivað eisini mong onnur at halda við okk¬um, sigur Jan Ottosen.
síðu. Fjølmiðlarnir vórðu kunnaðir áðrenn samgonguflokkarnir, og meðan blaðmaður okkara tosaði við Jóannes Eidesgaard, kom tíðindaskriv frá løgmanni um, at hann hevði loyst
fjørðin, verður sagt. Men tunnilsamband er so ein annar møguleiki. Vit skulu ikki á hesum stað gera okkum til dómarar yvir, hvør ætlan er tann skilabesta. Men vit kundu hugsað okkum svar uppá, um pol
orðingin, at tú hevur “gjørt av” at flyta til Føroya ella at lesa til lækna. Nakað annað er, tá ið okkum stendur í boði beinleiðis at velja millum tveir ella fleiri ítøkiligar møguleikar, t. d
fingu rætta persónin at leiða verkætlanina við Marknagil. Tað ivist eg ikki í, er eydnast okkum við hesi setanini, sigur Ewald Kjølbro. Palli Henriksen, sum eisini hevur havt egna tekni- og
yvirvøldum lýðin ... tí at hon ber ikki svørðið til einkis.” Vit hava tó sjálvandi loyvi til at hava okkara meining, og vit kunnu broyta yvirvaldið, og tað gera vit á valum. Nú ið menn hava samtykt at
broyting av teirri heilagu skrivtini - at vit hava kent okkum illa farin viðvíkjandi viðurskiftum okkara við Várharra, tá vit taka undir við at verja allar teir minnilutar, sum lívið og søgan hevur lært
blíva vit bara við og versna, eisini tá ið tað er greitt fyri øllum, hvat tað veruliga er, vit hjálpa okkara sameindu við, í øllum førum at døma eftir tí eftirlati sum meirilutin í uttanríkispolitisku
