verði í øðini, tá eg hoyri frá dønum, at vit føroyingar eru oyðulond. Hava tveir bilar pr. húski og Gud viti hvat. Eg veit ikki, hvat tey meina við. Hvørki í mínum barnaheimi ella nú í mínum egna heimi havi

i tíðina, so hava vit menniskju eisini sjálvi skapað eina tíð, sum lív okkara er ein partur í. Tá Gud skapti heimin, arbeiddi hann í 6 dagar, men tann 7. dagin hvíldi hann. Hetta hevur menniskjað eisini

fjørð Vónandi sita vit ikki sør! Gud teg signi og fylgi um sjógv Sjálvt tá bylgjan brýtur um bógv Tú okkum fong og gleði vilt veita KOLTURSBÁTUR skal navn títt eita. Gud signi tína leið. Fyri seg Bósi Sagt

Eg trúgvi á Gud faðir, hin alvalda, skapara himins og jarðar... Geisp. Tað kann vera líka so tungt at hála seg upp av dyntlinum at játta sína kristnu trúgv, sum tað kann vera at hála seg sjálvan upp úr [...] dagarnar í vikuni. Tá keypa tey, eftir øllum at døma, líka nógv porno sum syndararnir. Ansa eftir, Gud hyggur! Sunnudagsávirkanin er eitt ítøkiligt úrslit av nøkrum, sum granskarar hava vitað leingi: Fólk [...] hvussu hetta bar til. Ein møguleiki var, at átrúnaðarlig orð gjørdu fólk beinleiðis varug við, at Gud eygleiddi tey og dømdi tey, og at tey uppførdu seg penari fyri at umganga dóminum. Ein annar møguleiki

serliga tá ið teir persónarnir, sum eru tiknir við í dag, verða bidnir um at úttala seg um religión og Gud, og hvat veit eg”. Hetta er skeiv og rættiliga misvísandi útsøgn. Dánjal var ikki einsamallur “útihýstur”

lastbili, rakti vegin, men støkk uppaftur og rakti síðani beint í forrútin á BMW bilinum. Til alla Guds lukku slapp førarin bara við smásnuddum í høgra armi, søgdu bjargingarfólk sambært fleiri amerikansum

verið deiligt, um Føroyar vóru eitt tílíkt paradís, so høvdu nógv av hesum fólkum helst ikki rýmt. Men Guds lukkutíð eru tað nakrir mergjaðir garpar, ið royna at stríðast fyri at bøta um hesi viðurskifti (ÚF

kristnu vildu fegin biðja fyri keisaranum og ríkinum, men at ofra til hansara sum tey vildu ofra til Gud, vildu tey ikki. Og júst tí varð kristindómurin sæddur sum ein vandamikil fíggindi hjá Rómararíkinum [...] eina heilaga grøv og gav har eitt lyfti. Um mamman gjørdist frísk aftur, vildi hon víga sitt lív til Gud og ongantíð fáa sær nakran mann. Mamma bleiv frísk og Lucia varð styrkt í trúnni. Hon byrjaði at býta

høvuðspresturin til orða og segði við Hann: "Eg taki Teg í eið um hin livandi Gud, at Tú sigur okkum, um Tú ert Kristus, Sonur Guds!" Jesus svaraði honum: "Tú hevur sagt tað. Tó, Eg sigi tykkum: Hereftir skulu [...] stigu fram. Til endan stigu so tveir fram og søgdu: "Hesin hevur sagt: "Eg kann bróta niður tempul Guds og byggja tað upp aftur eftir trimum døgum."" Tá reistist høvuðspresturin og segði við Hann: "Svarar [...] og koma á skýggjum himmalsins." Tá skræddi høvuðspresturin klæði síni og segði: "Hann hevur spottað Gud! Hvat nýtist okkum longur vitni! Nú hava tit hoyrt spottanina! Hvat halda tit?" Teir svaraðu: "Hann