særandi sorg er at kenna, um eitt bil, ja, so eri eg har. Ei skal gleðinardagur har halla, ei skal ivin tá tyngja mítt sinni, aldri meira vit snáva og falla, um eitt bil, ja, so eri eg har.! Ærað verið minnið [...] róður á einum bili og stýra bilinum, var tá omma og abbi búðu í Danmark, tá hevði abbi ein Mercedes bil, eg helt tað var fantastiskt at abbi vildi lova mær tað. Abbi hevði so nógv jørn í eldinum altíð og

serligt við abba, hann var altíð klárur at hjálpa og geva burturav sínari tíð. Abbi dámdi væl at koyra bil, og vóru túrarnir nógvir inn til Miðvágs/Sandavágs Havn. Sum lítlar kunnu vit minnast, at vit elskaðu

frost til heitari, so skifti tú dekk eftir tí, og tað kundi vera fleiri ferðir um dagin. At vaska bil var sum eitt spæl hjá tær. Mangan segði tú, at hatta var títt arbeiðspláss, og har brúkti tú nógvar

ofta til Øravíkar at vitja. Minnist tá tú fekk tín fyrsta bil, og tá eg so fekk koyrukort og slapp at læna tín svarta Honda Accord, vakrasta bil í oynni, helt eg, reinur og nýbonaður, ja tú var góður við

landi ei tár skulu renna, eingin pína og sjúka skal níva, har ein særandi sorg er at kenna, - um eitt bil, ja, so eri eg har. Vikuskiftið áðrenn Snæbjørg doyði, vóru eg, hon og genturnar ein túr í viðarlundini

stoppinál. Eftir krígslok fekk hann sær verkstað í kjallaranum, og stutta tíð aftaná keypti hann sær bil og fór at koyra hýruvogn. Hann var sera erpin yvir at sleppa at koyra fínar persónar so sum Margrethu

vandar um pínslur meg møða Um eitt bil ja so eri eg har Eg má undrandi lovsangir syngja Tá eg hugsi um himmalska heimið Um enn mangt man meg møða og tyngja Tó eitt bil ja so eri eg har Í tí landi ei tár [...] tár skulu renna Eingin pína og sjúka skal níva Har ei særandi sorg er at kenna Um eitt bil ja so eri eg har Ei skal gleðinnar dagur har halla Ei skal ivin tá tyngja mítt sinni Aldri meira vit snáva og falla

»Hevði eg veingir so fley eg av stað«. Nú ert tú heima í himli hjá tín­um kæru og hjá pápa, og um eitt bil so koma vit aftaná. Mamma, eg vit takka tær fyri alt tú hevur verið fyri okkum. Í hjartanum eru tú

Harranum í Himlinum. Og eg vóni, at mamma og systkyn míni eisini fáa troyst í hesum. Bert ein dag, eitt bil í senn eg fái, ríka troyst til stirda sál og ond! Hví nú stúra? Lít á Harrans náði, alt jú hvílir í

-Samgongan hevur tveitt grundregluna um næstrakærleika fyri borð. Tingmaðurin hjá Miðflokkinum, Bill Justinussen, sigur, at flokkurin er ómetaliga ónøgdur við framferðarháttin hjá Jógvan við Keldu á ú [...] seg inn á sakleys menniskju , og politikkurin minnir ikki sørt um rasismu, vísir miðflokkamaðurin á. Bill Justinussen heldur, at spurningurin um útlendingapolitikk Føroya eisini snýr seg um moralska ábyrgd [...] enn vit hava í dag, og tí er tað burturvið, at vit eru farin undir at blaka útlendingar út, sigur Bill Justinussen Íspunnin grundgeving Tingmaðurin hjá Miðflokkinum heldur, at grundgevingin hjá samgonguni