ein deyðan mann við ongum høvdi á fjørðinum. Tá var báturin ikki komin. So kemur beiggi mín inn eina løtu seinni. Hann hevði verið úti, tá báturin kom. Tað fyrsta, hann sigur, er at »Dúgvan« hevði funnið

heldur saman, tí hon ræðist eisini løgtingsval. Nú ljóðar, at fólkatingsval kann verða útskrivað hvørja løtu. Ein fær seg ikki til at trúgva, at nakar av samgonguflokkunum stillar upp til komandi fólkatingsval

gerst tilvitaður um, at endin er nær. Upplivingarnar verða hildnar at fyrikoma annaðhvørt í teirri løtu, heilin er við at missa tilvitan, ella heilin er við at nærkast tilvitan aftur, tá ein sjúklingur [...] deyðir - uttan heilavirksemið - men har tað síðani hevur eydnast læknum at fáa lív í teir aftur í evstu løtu. Teirra gransking staðfestir, at nógvir av hesum sjúklingum eisini kunnu greiða frá løgnum upplivingum

orsøkin er, eri eg í iva um, men tey sum velja at fyri­halda seg still, kunnu helst hugsa um tað eina løtu. Ímeðan, kann eg hugsa um ta mongd av fólki, sum hava sitið væl rundan um borðini hjá ommu og abba

reglugerðina fyri at selja matvørur. Kollfirðingar eru tiltikið gestablítt fólkaslag. Eg ivist onga løtu í, at bygdin eigur bæði listarfólk, handverkarar, tónleikarar, bindikonur og aðrar kreativar sálir

verja? Mjødnin er sterkasta beinið í menniskjakroppi og er eins sterk og betong. Eg eri ikki eina løtu í iva um, at leiðarin er lopin framav á grovasta hátt, og tað frøir meg almikið, at systir tann m

okkurt ónt í trummunum. Tíbetur, eru tað ikki so nógvir av slíkum fordómum longur, og ivist eg onga løtu í, at varð givið eftir fyri slíkum, høvdu vit ikki sæð tey frambrot, sum eru hend hesi seinastu árini

hava so lítil bindindi og órógvast so lætt, at teir kunnu mala alt upp í ein ellibita eftir lítlari løtu, og har eru næmingar, sum eru so sárbarir og hjálparleysir, at teir skjótt kunnu leiða seg sjálvar

óskili. Fyri tað um visiónsballónin hjá løgmanni er somikið tódnað, at hon lendir á jørðini hvørja løtu, er ongin orsøk til, at hesin fyrr so stolti stovnur í framsøkn, hugsi í hesum føri um Útvarp Føroya

avgerðini, nú er at standa fast um avgerðina, - tí mótstøða um hetta verður úr Havn, tað yvist eg onga løtu í. Eg spyrji einaferð enn, veit nakar, hvar norðoyapolitikkarnir eru, eg hvørki síggi ella hoyri nakað