skúlanum, ja tað hava vit sjónlig prógv um júst í hesum døgum, føroyski fólkaskúlin og Læraraskúlin rópa eftir hjálp. Og hvussu var í fjør, tá føroyski fólkskúlanum fyri fyrstu ferð nakrantíð var í verkfalli [...] um, hvørjum vit nú skulu trúgva. Og støðan er júst henda, at Føroya fólk ikki fær tað svarið, øll rópa eftir. Vit hava so við okkara framløgu givið teimum okkara svar. Og tað munnu vit uttan iva fara at

dundu til leikararnar, og tá hesir so hvørt fóru inn aftur í Ráðhúsið, fóru áskoðararnir undir at rópa nøvnini. Ein fyri og annar eftir vórðu teir so noyddir at koma út aftur, har teir standandi kundu

var stórt hjá báðum pørtum. Meðan FCK-bólkurin dýkti á við »Vi elsker FCK«, svaraður OB aftur við at rópa »De elsker kun sig selv«. Heldur argandi vildi onkur kanska hildið, men sum áskoðari var tað stuttligt

tíðina. - Talan verður tó ikki um nøkur fantasiprojektir av nøkrum stað, men tað sum vit plaga at rópa kontrolleraður vøkstur. - Tað, sum vit hava sýnt seinastu árini á vinnuliga økinum, hevur so ikki

árini. Í fjør vóru tað Jákup Mikkelsen og Herfølge, meðan tað í ár eru Todi Jónsson og FCK, sum kunnu rópa seg meistarar. Vit spurdu at enda Jakob Kjeldbjerg, hvørjar orsøkir hann heldur vera tær týdningarmestu

tvey ár eldri enn eg, stýrdi hjá teimum. Men hann plágaðist av høvuðpínu, tá hann stýrdi og skuldi rópa, og so bóðu teir meg. Foreldrini góvu loyvi til tað, tá ein av rógvarunum segði, at hann skuldi taka

til at siga okkurt, ið kann tulkast sum niðursetandi um føroyingar. Tá fáa teir veruliga útloysn og rópa í kóri, hygg, hvat søgdu vit, danir eru koloniharrar og imprialistar. Nú nærkast valið og desperatiónin

bundið okkum til nakað, men næsta stigið verður, at nøkur útvald byggifeløg verða boðin til tað, tey rópa eina »umvenda lisitatión«. Tað merkir, at feløgini fáa at vita fíggjarkarmin og ynskini. Vit seta

undir pallin at lurta. Hvar man sat kundi fyri so vítt gera tað sama, tí ljóðið í rúminum var einki at rópa hurrá fyri, men tað var Clickhaze hinvegin. Bólkurin er við tíðini og royndunum blivin pussaður og

brúka á einum ávísum øki. Hetta er einasti máti vit kunnu brúka. Tá vit gera tað, síggja vit, at í dag rópa fólk allastaðni frá um at tað manglar. Men hvat ger samgongan. Jú, teir reypa um yvirskot. Hvar er