tók í móti á Vaglinum. Náttina til fríggjadagin varð farið umborð á Norrønu. Fríggjadagin bjóðaði skiparin á Norrønu, Petur av Vollanum, Team Rynkeby á brúnna at heilsa upp á manningina, og vísa fram 11 ára

at royna seg móti klaksvíkingum og ynskti somuleiðis góðar dagar í Klaksvík. Til endans takkaði skiparin á norska kavbátinum, Kristian Erik Wulsin Weihe, fyri stórfingnu móttøkuna. Onkur hevði fortalt honum

Kommando Thomas Bo Jeppesen, ber fram heilsan. Norski konsulin, Petur Even Djurhuus, ber fram heilsan. Skiparin á Norska kavbátinum, Kristian Erik Wulsin Weihe, ber fram heilsan.

hending, og Skipaeftirlitið stóð fyri einari kanning av tilburðinum, sum síðani hevði við sær, at skiparin á túrinum, Ólavur Hovsgarð, var koyrdur í land og fekk annað starv hjá Smyril Line. Men nú verður [...] við manøvrunum hjá skiparanum, tá ið hann kom í truplu støðuna. Ørvur Thomasen vísir á, at tá ið skiparin á Norrønu gjørdu av at sigla inn um molan var vindferðin 17 m/sek, men vindferðin vaks púra óvæntað

Tvøroyrar kommunu um at gera atløgupláss til Smyril, men tað varð ikki gingið á møti. Annars hevur skiparin á Smyrli greitt frá, hví Smyril avlýsti í farnu viki. Les meiri her: Hetta er orsøkin til at Smyril

hava havt. - Eg ivist onga løtu í, at hetta hevur havt sín týdning, sigur Mortan. Ávís útskifting Skiparin á Kambi sigur, at fleiri av manningini við Kambi eru teir somu, sum hava verið við skipinum seinnu

- bara eitt heilt lítið. Men tá varð abbin illur og segði, at tað gekk slettis ikki, tí so fór skiparin á jólaskipinum at verða keddur, tí hann var so errin av, at skipið ikki hevði haft nakað brek so

samband við bæði skipini. Á Skansanum høvdu teir skilt tað soleiðis, at tey vóru komin á Fuglafjørð. Skiparin á tí 414 NRT stóra franska damparanum, sum æt »Sauternes« og sigldi undir Union Jack við útgerð til

nittaðir saman. Og staðfest er eisini, at tað var týski kavbáturin UC.33, sum søkti skipið. ##med2## Skiparin á UC.33 var Martin Schelle, ið sambært eini skjótari leiting á Google hevur verið eitt vituggi við

gera í Føroyum. - Tað er nokk ein løta eg ongantíð fari at gloyma. Eg var á niður av brúnni og skiparin á veg upp. Nú segði skiparin, at hetta var seinasti møguleikin at broyta ferðaseðilin, og bað meg