EB/Streymur buldrar víðari. Sundalagsmenn vunnu ruddiliga í Fuglafirði. Úrslitið var 4-0. Fuglfirðingar vóru langt frá so nærlagdir og sannførandi, sum tað kundi roknast við, at teir fóru at vera. – Eg
eta grind longur og fuglurin verður friðaður í størri og størri mun. Kunnu vit nú heldur ikki veiða fugl á útoyggj, er lítið at vera her eftir til, heldur hann turrisliga fyri. Hinvegin tekur hann undir
o.s.fr.; men í framburði er tað skeivt at siga t.d., at at fugl-oy-ingar búgva í Fugloy, men at fuglingar búgva í Fugli, teir fiska ikki á Fugl-oyar-banka, men á Fugliabanka. Sjálvur var eg svíningur, føddur
høvum. Í stóran mun er talan um plastikk, sum er ein álvarsom hóttan fyri dýralív, bæði fyri fisk og fugl. Trupulleikin er, at dýrini kunnu gerast føst í plastikkinum - ella, at tey taka plastik fyri at vera
orsøk til, at lundin skal friðast hesi næstu árini, tí vit eiga at sleppa undan teirri støðu at taka fugl, sum hevur pisu, sigur Bergur Olsen Fleyga vit áhaldandi ov nógvan búfugl, minkar stovnurin heilt
. Men allíkavæl gjørdist talan um ein livandi dyst, ið gjørdist nógv tættari, enn 3-0 sigurin hjá fuglfirðingum sigur. – Eg má viðganga, at í løtuni kann tað vera eitt sindur torført at motivera spælararnar
Soleiðis fullu orðini hjá Ingeborg Vinther í sambandi við, at fuglfirðingar ikki ætlaðu sær at akta Føroya Arbeiðarafelag, sum noktaði at landa íslendsk skip, tí verkfall var í Íslandi. Ingeborg [...] Ingeborg Vinther segði, at »hetta er ein ræðulig gerð hjá arbeiðarafeløgunum í Fuglafirði og ein stór vanærulig skomm fyri tey«. At hetta eru hørð, orð kunnu øll sanna. Onkur lesari hevur
tikið seg saman, vend dystinum og vunnið so seint, sum tað læt seg gera. Tí gjørdust tað allíkavæl fuglfirðingar, ið kundu lýsa við móttøku og øllum, sum hoyrir til. Steypið kom, sum sagt, til Fuglafjarðar
Tað boðar Náttúrugripasavnið frá. Tey sløku 100 árini, frá 1912 til 2010, føroyingar hava ringmerkt fugl, eru 102.766 fuglar merktir í alt. Ein fyribils uppgerð vísir, 3198 fuglar vóru ringmerktir í Føroyum
vera grammur. Meinhardt var veiðumaður í orðsins sanna týdningi. Dámdi sera væl at skjóta harur og fugl og fjasaðist eisini við seyð, og tað gekk nógv uppá at fáa góða vekt á seyðunum. Meinhardt var sera
