- Umframt, at vit hvørki fingu innivist ella mat og drekka, var móttøka okkara sera køld, og gjørdu vit vart við ónøgd okkara, vórðu vit kensluleyst uttan gestablídni víst frá okkum, er niðurstøða Nigel [...] umhvørvisfelagsskapinum Green Light Trust, var Nigel Hughes komin til Føroya at hyggja nærri at náttúru okkara, og allur túrurin var fyrireikaður í samstarvi við Smyril Line, ið sum kunnugt eigur bæði Nørrona [...] 5.30, men uppi á Hotel Føroyum verður í eini kaldari móttøku sagt, at vit ikki sleppa inn á kømur okkara fyrr enn kl. 14 og hvørki fáa mat ella drekka fyrrenn kl. 6.30, greiðir ein ónøgdur Nigel Hughes
møguliga kunnu gera okkara arbeiði enn betri. Nú er tað soleiðis, at vit fortelja barnakonunum, hvat tær skulu gera og geva teimum tað generella svarið. Sjálvandi koma onkrar til okkara við smáum ynskjum [...] og síðan gjørt eina skipan, ið riggar væl. Sum nú er, gissa vit at kalla í okkara arbeiði, hóast vit altíð royna at gera okkara besta, ber Annika Hoydal at enda fram. [...] fyri at staðfesta, hvat er gott á føðideildunum í Føroyum, og hvat møguliga kann gerast betri: - Okkara stóri dreymur er at gera eina fullfíggjaða kanning fyri rætt og slætt at kanna, hvat barnakonur veruliga
byrjanin til eina fótbóltdeprisión, sum vardi í eini fimm ár. Tú skal eisini minnast til, at nakrir av okkara størstu fótbóltshetjum spældu við tann dagin. Eitt nú Michael Konsel og Andreas Hertzog, greiður
misskiljast, so at fólk fáa ta fatan, at hann er ímóti donskum, Men Tórbjørn Jacobsen leggur dent á, at í okkara tíð metir hann danskt vera eitt fremmant mál. - Fatanin millium fólk er, at føroyskt er høvuðsmálið
meti eisini at hetta er ein av høvuðsorsøkunum til, at teir føroysku leikararnir fella so væl inn í okkara hóp. Teir fýra føroysku leikararnir sum hava sína dagligu gongd í Vendsyssel eru teir tríggir A-
at hetta hevur givið úrslit. - Tað sama kunnu vit uttan iva gera við føroyskan film. Eitt er, at okkara framúr góðu filmsframleiðarar í Føroyum fara út í heim og kanska geva øðrum áhuga at koma hendan
marginalvinningi og ikki minst minni rikisognarskapi, segði Helge Baadstad. Støðan í Noregi líktist okkara fram til endanum av 80-unum, tá stýringin á marknaðinum minkaði burtur í einki, samstundis sum kapping
hundraðtals milliónum, sum rulla gjøgnum landskassan hvørt ár, og sum mangan ikki eru lívsneyðugar fyri okkara samfelag. Sjósavnið verður rikið við persónligum eldhuga, og hesin innsatsurin átti at verði løntur
taka Løgmanssteypið mest sum eitt upplivilsi, har vit kunnu hitta eitt av teimum stóru feløgunum. Í okkara felag hevur Løgmanssteypið altíð verið nakað serligt, sigur Andrass og vísir á, at teir fyrst mugu
- Nú havi eg roynt at vera ein av okkara minstu. At liggja hjálparleysur í eini hospitalssong og einki megna. Eg lá millum øll hini sum feiltu tað sama sum eg, óhjálpin, lammað og sum ongan møguleika nakrantíd [...] fjør fekk Hans Jákup Mikkelsen eina heilabløðing og upplivdi tá, hvussu stóran týdning tað hevur, at okkara sjúkrahúsverk megnar at lofta fólki í neyðstøðu. - Vit hava tíbetur gjørt eina skipan – vælferðarskipan [...] sum arbeiðsmegin fær, og avkastið, sum arbeiðsgevarin fær, er tað, vit liva av. Tað tilsamans er okkara livistøði. Skal livistøðið hækka er neyðugt, at lønin til arbeiðsmegina og avkastið til arbeiðsgevaran
