teir var hørð, og tað kom ikki upp á tal, at Beinir gav skarvin yvir, nei hann kappaðist av heilum hjarta, og ikki fyrr enn Olaf fór um málstrikuna, gav Beinir upp at vinna gullið. Úrslitini Úrslit 4. og

róptir fyri at vera ikki annað enn arrogantir, hálvakademiskir, miðalklassa menn við ongum upp á hjarta. Hesar atfinningar forðaðu tó ikki bólkinum at menna seg almikið, og Queen gjørdust av álvara kongar

myrkri, skínir Guðs æviga ljós støðugt í míni sál«. Hann upplivdi manga myrku løtuna. Men ljósið í hjarta hansara lýsti líka klárt fyri tað, og kastaði geislar sínar yvir andlit hansara og alt lív hansara [...] sum evangeliið um Kristus er. Tað eru ljósir dagar í lívi okkara, tá alt er so lætt og gott, og hjarta okkara er fylt av tøkk til faðir ljósanna, sum allar góðar gávur gevur. Men vit uppliva eisini myrkar [...] ferðist á so tung og myrk mær tykist henda gøta so lítið, á so lítið ljós at sjá. So ofta óttafult mítt hjarta bankar og teskar til mín: Ei tú ert hans barn so íðiliga mínir egnu tankar meg lokka í vantrúnnar

tankar og minnir um teg í huga floyma, varðar sum vísa okkum fram á leið; tað tú meg lærdi, vil eg í hjarta goyma. Tað tú her á foldum framdi, í okkum livir - eins og tú! til vit einaferð hittast aftur, í

skipaði nýggja stjórn eftir alÞingsvalið í mei. Sum virkin í ungdómspolitikki í Íslandi lá tað henni á hjarta eisini at stríðast fyri javnstøðu. Og áðrenn valið varð útskrivað fyrr í ár eydnaðist tað henni at

skipaði nýggja stjórn eftir alÞingsvalið í mei. Sum virkin í ungdómspolitikki í Íslandi lá tað henni á hjarta eisini at stríðast fyri javnstøðu. Og áðrenn valið varð útskrivað fyrr í ár eydnaðist tað henni at

Barnabati hevur eina telefontænastu, børn og ung kunnu ringja inn til, um tey hava eitthvørt uppá hjarta. Nú fáa eldri norðoyingar sama tilboð. Tað eru eldri kvinnur í Klaksvík, sum hava tikið stig til

fornlutir, ið koma úr Kirkjubø, eiga at verða varðveiddir í virðiligum hølum á staðnum. - Eg meini av hjarta, at lutirnir eiga at koma aftur á staðið, higani teir hava sín uppruna. Sjálvur kundi eg hugsað mær

Kirkjuklokka, millum dýrar málmar tættast mínum hjarta stendur tú. Vaknaðu við tær teir høgtíðssálmar, sum í barmi mínum ljóða nú. Stillan ljóða biðisløgini frá klokkuni í Havnar Kirkju. Klokkuni, sum

harðbalið lív. Av sínum gløgga og víðskygda heila. Av sínum dirvi og bersøgni. Og av sínum stóra hjarta. Eins og allir góðir fiskimenn ferðaðist hann í sínum hugaheimi bæði omanfyri og undir sjóvarmálanum