journalistar, serliga í Føro­yum, eru ov ryggleys og intellektuelt degenereraði at gera annað enn sleikja kyns­ligum minnilutum upp og niður eftir bakinum; men tað er væl eisini blivið til tað, í modernaðum ringum

lóg forðaði fyri hesum mismuni. Og tá heldur ikki ST-konventiónin um avtøku av øllum mismuni vegna kyn, samtykt á tingi 31. mars 1987, sama dag sum Kvinnu­felagið fylti 35 ár, heldur ongan mun gjørdi í

forsømdu foreldraumsorgan, sum tey hava tørv á. Henda hjálp verður veitt í fjølbroytni, uttan mun til kyn, etniska og átrúnaðarliga bakgrund hjá børnunum. Tá ið tú stuðlar einum barni í at koma í skúla, so

nýggjan hátt. Hví skal alt altíð snúgva seg um sex? Birita Lamhauge Jóansdóttir: - Ein hugleiðing um kyn og seksualitet og tað, at vera menniskja. "Syndefaldet. EN historie om et virkelig godt menneske." [...] innleggið við smáum tónleikabrotum.Birita:Hví skal alt altíð snúgva seg um sex? Ein hugleiðing um kyn og seksualitet og tað, at vera menniskja. "Snoribollagenturnar", filmur eftir Dennis Agerblad: Da jeg

»Eg vil uppala míni børn eins uttan mun til kyn« Mildrid á Lógv, sjúkrarøktarfrøðingur Klaksvíkar Sjúkrahús Hvat merkir 8. mars – kvinnudagurin fyri teg? – Ljós verður varpað á kvinnur, og eg komi at hugsa [...] Føroyar gerast meira kvinnuvinarligar? – Fyrst og fremst vil eg uppala míni børn eins uttan mun til kyn. Dreingir skulu eins væl og gentur taka av borðinum, og gentur eins væl og dreingir fáa møguleika at [...] við báti. Mín vón er, at sami hugburður er í barna­gørðum og skúlum. Á henda hátt kunnu vit viska kyns­munin burtur og skapa virðing fyri tí einstaka. Við at velja politikkarar at stýra hesum landi, sum

tað, vit hava hug til. Vit kunnu frítt velja hvørjum við gifta okkum við – soleingi tað ikki er sama kyn – men tað er ein heilt onnur diskussión Vit kunnu stilla upp fyri politisku flokkaranar, og har eru

Føroyar gerast meira kvinnuvinarligar? - Fyrst og fremst vil eg uppala míni børn eins uttan mun til kyn. Dreingir skulu eins væl og gentur taka av borðinum, og gentur eins væl og dreingir fáa møguleika at

journalistar, serliga í Føro­yum, eru ov ryggleys og intellektuelt degenereraði at gera annað enn sleikja kyns­ligum minnilutum upp og niður eftir bakinum; men tað er væl eisini blivið til tað, í modernaðum ringum

hevði eg kallað tað: “Ein fullkomiliga sjúklig javn­støðustrategi, hvørs enda­mál er at framala tað kyns­neutrala menniskjað.” Tað kann kanska í fyrstu atløgu tykjast at klinga væl í oyrunum, tá ið tú lesur

2004, Fólkaflokkurin reið honum nátt eftir nátt í ár so mong, at hann til endans gjørdist politiskt kyns­leysur, tað bataði onki við vaktar­skiftinum og eksklusiónini, og síðani hevur ein málmaður, sum helst