avvarandi myndugleikum, nú samferðslan um Vestmannasund gerst søga. Vit eru fleiri, ja mong, sum av hjarta ynskja tykkum og familjum tykkara eina bjarta framtíð. Tit gjørdu lív okkara lættari. Takk fyri tað

vakran ein dag tú fór frá mær, heyst var í luftini. Tó altíð fløva eg fái frá tær, tú er mær nær. Í hjarta mínum eitt serligt pláss eigur, æru og heiður. Tú er mær nær. At skriva um pápa mín er lætt, men

løgtingið eisini skal avgera, hvat teir skulu samtykkja, tað er follið mongum landsstýrismanni tungt fyri hjarta. Um landsstýrismenn og fleiri við teimum hava tað uppfatan, at tað altíð skal vera landsstýrið, ið

verður eisini í ár í desember serligt tiltak fyri børn. Hesu ferð er tað smábarnaleikurin "Risans Hjarta" sum Gunnvá Zachariasen og Hans Tórgarð spæla og skrivað. Leikurin er serliga ætlaður børnum frá

hevur uppiborið eitt heilt tyssi av teimum fyri at geva andskræmiliga skapninginum bæði eitt sært hjarta og eina søkjandi sál mitt í øllum hevndarhuginum. ? Tað kann so sanniliga ikki hava verið lætt!

sigur hon. - Eg haldi, tað hevur stóran týdning at geva sær stundir at lurta eftir, hvat fólk hava á hjarta, og eg royni altíð at nýta tíð til at greiða sjúklingunum frá tí, sum bagir, sigur hon. Vinir í Klaksvík

hevur viðurkent sukursjúku sum eina av teimum fýra stóru ikki smittandi sjúkum í heiminum. Hinar eru hjarta-æðrasjúkur, krabbamein og óleikjandi lungasjúkur. Hvør er so orsøkin til hesa øking? Fyrst og fremst

Glóa, Systi ella »bara« Vár ætlar at gera barnasendingar veit hon ikki. ? Eg havi enn ting upp á hjarta, sum ikki er gjørt enn, men so leingi eg fari at hava áhuga fyri barnasjónvarpi, vænti eg, at eg

knøini, heilaskølturin og so við og við kom meira uppá beinini og liðirnar; æðrar, vøddar, innvølir, hjarta, eygu, húð og hár. Satt at siga hevði eg torført við at ?kapera?, at hetta vóru verulig menniskju

góðan? Og hvør torir veruliga at sleppa sínum flokspolitiska fótafesti fyri at fylgja einum sonnum hjarta og einari rættvísishungrandi samvitsku? Er sannleikin ikki tann, at vit uttan at himpra gloyma øll [...] játtanum, men heldur ikki har skal tann sjúki ella tann veiki altíð vænta sær at møta einum heitum hjarta. Eins og alt hjá politikarunum snýr seg um vald og aftur vald, er sama sjúkan at síggja í útbroti