sínu djúpu sár í okra gerandisdag báði á tí vinnuliga og ikki minst á ítróttarliga økinum. Gongdin er vend, men enn er langt eftir á mál, til at verða uml. 2200 fólk, sum tá okur vóru flest. Og hetta at fáa

ferð var toppskjútti hjá Neistanum, segði eftir dystin, at nú roknaði hann við, at skeiva gongdin var vend. - Tað er heilt klárt, at moralurin á liðnum hevur betri síðstu tíðina. Hetta hevur eisini verið at

drúgvur ? og við unga Hjalta Josephsen, sum tekur seg meira og meira fram. Mjølnir vann settið 25-19. Vend í Um tað var Mjølnir sum undirmetti ÍF í triðja setti, ella tað var ÍF, sum tók seg saman, er ringt

oft vóru sera tungir av veður og vindi, fyri ikki at siga óslættir og illa hóskandi, kom brádliga vend í. Nýggja undirlagið var at kalla álíkt einum billardborði. Spælið gjørdist lættari hjá íðkarunum

fyritøkan hevði lægsta tilboðið. Álvur Áarstein heldur hinvegin, at málið hevur tikið eina skeiva vend. - Eftir lisitatiónina gjørdu vit ta fyrstu innstillingina. Í tí sambandi vendu vit okkum til Mei

tá vit eru farin á ferð í listaverð tína. Hava leitað og funnið. Ella kanska ikki funnið, men eru vend aftur. Og venda aftur fyri at njóta hesi verk, hesar kompositiónir og litir. Á framsýningum, á stovnum

munurin niður til ÍF stórur. Støðan var einaferð 18-8, men ÍF dugir eisini at spæla flogbólt, og nú kom vend í. TB-liðið steðgaði upp, og tað hevur verið gongdin í fleiri dystum. ÍF tók yvir, og skjótt stóð

Støðan var tá 22-16 til heimaliðið, men beint sum Stjørnan var um at slókna, tók dysturin aftur eina vend. Í eini roynd at steðga álopsspælinum hjá heimaliðnum fóru tær undir at mansverja bæði Sóleyð og Ioana

Blokkurin hjá Fram vann alt ov lítið, og verjuspælið afturi á vøllinum gekk eisini alt ov illa. Nú mátti vend koma í hjá Fram, skuldi nakað fáast við aftur til Havnar. 3. settið var tað javnasta, og liðini fylgdust

annars alla tíðina hevur verið ímóti, at altjóða dystir verða lovydir á graslíki, er nú líkt til, at vend er komin í hesum viðvíkjandi. Orsøkin til broyttu støðuna er fyrst og fremst tann, at nýggi, sonevndu