arbeiðsháttur bendir á eina frástøðu í mun til myndevnið, sum vit ikki hava verið von við í føroyskari myndlist. Orðini og myndin Í videoverkinum hjá Claus Carstensen fara vit eina rundferð í týningarleguni S

á at tey bleytu virðini eisini eru týdnignarmikil, og sipaði hann her til millum annað tónleik, myndlist og átrúnað. Hann vísti á at vitanin liggur í teimum hørðu greinunum so sum støddfrøði, alisfrøði

Eisini viðger hann eitt nú gud, lívið og deyðan. Umframt hetta er filmurin á tremur við yrkingum, myndlist og tónleiki hjá Tóroddi. Filmurin hevur fingið 4 av 6 stjørnum frá Ebbe Iversen í Berlingske Tidende

evnini: mál, støðan hjá samkyndum, støðan hjá útlendingum, barnabókmentir, kommunu¬samanlegging, myndlist tey seinastu tíggju árini, tónleikur og binding og sniðgáva. Handarbeiði og snið Milllum forkunnugu

Leygardag og sunnudag er ikki opið. Rúmsátta, ljósa og hugnaliga hølið verður nýtt at sýna fram myndlist, har mong føroysk listafólk hava sýnt fram, síðani Snarskivan læt upp í 2000. Ein skilagóð sameining

hetta er Heystframsýningin, sum uttan iva er nógv tann besta av felagsframsýningunum av føroyskari myndlist í løtuni, um so einstøk av teimum framsýnandi listafólkunum ikki heilt liva upp til tað høga gó

mangar og stuttligar. Í skemtinum býr mangt listilært spei. Men fyrst av øllum veit hann nógv um myndlist og um søgu. Málið og siðsøgan hava hansara stóra áhuga. Skaldskapurin liggur frammalaga – føroyskur

mangar og stuttligar. Í skemtinum býr mangt listilært spei. Men fyrst av øllum veit hann nógv um myndlist og um søgu. Málið og siðsøgan hava hansara stóra áhuga. Skaldskapurin liggur frammalaga – føroyskur

meginpartin av sunnudegnum uppá at fyrireika spurningar til ein týdningarmiklan persón í føroyskari myndlist. Hvat skal mann í grundini spyrja eina livandi legendu um? Høvið var ein bókaútgáva hjá Emil Thomsen

hesum frágreiðingunum hevur hvørt listafólki fingið høvið til at skriva niður sínar hugsanir um myndlist ella um skitsugerð, og hetta er eyðsýniliga upplagt høvi til dustmiklar orðingar eins sjálvshátíðarliga [...] fyri skeyti, tí hon er tann framsýningin, ið eigur at tryggja øllum føroyingum høvið til at uppliva myndlist av høgari góðsku eina ferð um ári. Tó, lættari er at finnast at, enn at finna loysnir. Eg veit ikki