ikki gjørt av, um tey fara til Vágarnar at arbeiða, tá ið Skipaeftirlitið eftir ætlan verður flutt hagar. Fingið starvsfólk Eisini hjá Toll og Skatt eru tey farin undir at rigga eina nýggja deild til. Talan
tøkni. Tað er væl meiri primitivt enn vit hava hug at halda. Vit hava mangan umhugsað at fara aftur hagar at búgva. Men síðani vit hava fingið børn, er tað verri at flyta. Skúlaskipanin í Japan er ógvuliga
So nú eru fullveldisfólkini eisini óklár við bilverjueigaran, samstundis sum tey ynskja bilverjuna hagar pipari grør. Tað syndarliga og óhugnaliga er, at fullveldisfólkini ikki eina tað einastu ferð, í
Birmingham, men flutti til Danmarkar fyri 15 árum síðani. Keith fann sær unnustu í Danmark, og flutti tí hagar. Siggi og Keith hava spælt nógv saman seinastu árini, og nú fara teir at royna seg í Atlantis. Konsertin
deildir. So tá er lag á manni at stuttleika sær. Kanska serliga tey ungu hava hug at leita sær út hagar. Eisini er bovlinghøll og biografur á staðnum. Í sama øki eru eisini tilboð til tey ítróttaráhugaðu
Í bókini er yvirlit yvir allar hagarnar í Føroyum við lýsing av markatali og áseyðatali í haganum, hvørji góðkend seyðamark eru í tí einstaka haganum og hvør er festari, eigari ella seyðamaður. Eisini
Italia við toki tann 30. november til Zeebrügge í Belgia, hagar hon kom seinasta týsdag. Úr Zeebrügge fór bingjan við skipi til Waterford í Írlandi, hagar skipið kom hósdagin. Írsku myndugleikarnir halda, at
at bin Laden er ikki farin til Pakistan, men eygleiðarar siga, at hann kann lættliga vera komin hagar, áðrenn pakistanski herurin styrkti vaktarhaldið á markinum. Ber til at flýggja Varaovastin hjá a
kemur út. Eitt sindur sligin í herðunum og gongur seigliga. Fet fyri fet kemur hann beina leið yvir hagar, eg siti og heilsar. »Velkommen Joensen. Mit navn er Mikkelsen. Skal vi ....?« Hann vísir við arminum
minnist nakra ávísa hending. Skrivstovan var vinstrumegin inngongdina, í ovaru síðu á turkihúsinum. Inn hagar varð farið lønardag seinast í vikuni. Lønina fekk ein talda upp í ein tunnan, ljósabláan ella ljósagráan [...] Petur Michelsen gekk vanliga við eini sigar, sum ongantíð var í friði, eyguni flakkaðu higar og hagar, sum vildu tey vissa seg um, at eingin sat hendur í favn, og at alt fór fram á líkinda hátt. Sá hann