hendur á henni og tað hevði eigarin onki ímóti. Týsdagin kl 9 møttu so 12 mans úr Hvalba og Sandvík á keiini í Hvalba, nú var dagurin komin, tá ærin endiliga skuldi takast úr sínum paradísi. Við Royndini [...] Tjørnunesi. Klokkan 15 vóru allir mennirnir og ærin so endiliga komin inn á keiina á Bíargarði í Hvalba. Menn fóru heim at skifta og eta. Fyrrakvøldið var so ærin flett. Hon varð vigað áðrenn hon varð
Ferðavinnan í Suðuroy Tey, sum ikki hava roynt at gingið tað gomlu bygdargøtuna ímillum Sandvík og Hvalba, fáa nú høvi til at royna tað. Og hjá teimum, sum enn minnast, at hendan farleiðin var einasta samband [...] boðið at vekja gomul minni aftur Í morgin skipar ferðavinnan í Suðuroy nevniligafyri gonguferð úr Hvalba til Sandvíkar eftir teirri gomlu bygdargøtuni, upp um fjallið. Og tað eru sjálvsagt mong, sum enn
september verður farið av av Hestinum til Kasparsholu og oman í Akraberg, 11. september verður farið úr Hvalba til Sandvíkar, og seinasti túrurin í ár er 18. september og hann verður úr Øravík til Vágs. Gongutúrarnir
Tórbjørn Holm er føddur 4. juli 1932 í Hvalba, hann er sonur Jákup og Josefinu Holm í Prestgarði í Hvalba. Teir vóru 4 beiggjar og Tórbjørn var yngstur av teimum. Tórbjørn, fór bert 14 ára gamal, í læru [...] Hetta hava Sunneva og Tórbjørn dámt væl, ja sagt hevur verið, at tey hava stórtrivist í Prestgarði í Hvalba, har dagurin næstan ikki strekti til hjá teimum arbeiðsomu hjúnunum. Torbjørn hevur eisini havt áhuga
Norðoya, komu umborð, Jógvan Isaksen, skipari, var loðsur okkara. Atli og Petur komu við norður til Hvalba, og vístu teir alt sum hesin bjargingarbátur kundi gera, bæði viðv. bjarging og pumpum o.ø. Vit vitjaðu
tey, ið kendu Evald, vita, hvør hann var, og hvat hann stóð fyri. Er nokk byrjaður í kolanámunum í Hvalba sum blaðungur, áðrenn hann fór til skips eins og brøður hansara og unglingar flestu tá á døgum gjørdu
far lønina fyri alt tað góða, ið tú gjørdi her, tað tú tænti Harranum, í samkomuni, í Vitninum í Hvalba, og tað arbeiði tú gjørdi í Zarepta, og nógv annað. Vit vórðu mangan saman í Zarepta, góðar løtur
spælið ikki, setti John eisini á, og tá loysnaði. John giftist í 1953 við Daisy, sum er ættað úr Hvalba. Hon var komin til Havnar at arbeiða í handlinum hjá Katrinu Christinsen í Havn, og hann gekk uppá
fornminnissavnið, men eisini her suðuri hava vit verið nógvastaðni. Vit hava verið í kolanámunum her í Hvalba, niðri í gamla skúla, gingið upp í gjøgnum Káragjógv og so hava vit eisini verið í Vági og bovlað [...] tað, hann hevur lært okkum. Vit lýsa frið yvir minnið um Óla Berg, flokslærara okkara. 6. flokkur í Hvalba
fleiri ferðir um vikuna, og oftast vórðu samrøðurnar ikki stuttar, og tað var óansæð, um eg var i Hvalba ella úti í stóru verð. Ongantíð, ikki einaferð, kom tað upp á tal í samrøðum okkara millum, um tú