siga frá um nýggju tíðina. Sunnudagin klokkan 12 verður kirkjugongd í tjaldinum, tá Emil Olsen, prestur, fer at prædika. Talvan fer at ganga til frama fyri útbyggjan av orglinum í Funnings kirkju, og
Grøv at minnast nøkur av teimum 14 í flokkunum, ið farin eru, sum liggja har. Lisbeth Michelsen, prestur, sum er ein av floksfeløgunum, helt eina hugvekjandi røðu. Eisini varð sungið og biðið Faðir vár
lesa gudfrøði. Afturkomin til Føroya starvaðist hann sum lærari í Havn, til hann í 1912 gjørdist prestur í Suðurstreymoy. Eftir at A. C. Evensen doyði í 1917, gjørdist Jákup Dahl í 1918 Føroya próstur
ár síðani hesi blivu fermd í Hvalbiar kirkju, sama dag varð skúlin vígdur. Kristian O. Viderø var prestur, og Eivind Vilhelm vígdi skúlan. Dagurin byrjaði á grøvini hjá Óla Mortensen, sum ikki er ímillum
Signhild V. Johannesen, forkvinna í Mentanarnevndini m.a. í vækomurøðu síni við minningarhaldið. Prestur segði m.a. í røðu síni: Tað er heldur ikki bara hetta vónleysa og miskunnarleysa, vit skulu hoyra
Tey møttust í kirkjuni kl. 17.00 saman við Ingu Poulsen Dam, presti. Annars var tað Axel Tórgarð, prestur, sum konfirmeraði tey fyri 40 árum síðan. Seinni um kvøldið var døgurði í Losjuni og veitsla aftaná
ert tú, fosturlandið«, »O, móðurlandið! Eg elski teg« og »Tá ið teir sóu landið«. Jónsvein Bech, prestur, hevði andaktina, hann las m.a. 33. sálm hjá Dávid upp, og tá so kórið og tónleikararnir aftan á
sangir vórðu sungnir, og borgarstjórin í Runavíkar kommunu, Magnus Rasmussen og Meinhard Bjartalíð, prestur, søgdu nøkur orð við løtuna. Eini 600 fólk vóru samankomin niðan fyri húsini hjá Pidda, og nógv høvdu
Árni Jacobsen tosaði um, tá hann sum blaðungur var lærari á Slættanesi. Martin Restorff Jacobsen, prestur læs úr gamlari lestrarbók. Í sambandi við tiltakið sigldi gamli ferðabáturin Ólavur millum Oyrargjógv
friðargonguni, sum fór av Vaglinum og níðan í Sortudýki hendan dagin. Á Vaglinum helt Kjartan Mørkøre, prestur, røðu, har hann eitt nú vísti á, at firðargongan var ein fagnaðargonga til norðurlendsku gestirnar
