land, innanskers við Andoynna í Norðurnoregi. Hann sigur, at veðrið var ringt; hvassur vindur við grovum ælingi, tá tað hendi, og í slíkum veðrið eru umstøðurnar ikki tespligar at sigla har um vegir. Farvatni [...] bjargingartænasta er góður tryggleiki hjá sjómonnum, sum baldrast úti á havinum og mangan í ótespiligum veðrið. Norðmenn skulu eiga tøkk fyri, at teir bóru so skjótt at, leggur hann afturat. ? Hetta er ein skipan

fingið nóg mikið til ein túr aftrat. ? Verður tað ikki kvøld, so fari eg bara avstað í morgin um veðrið verður til vildar, sigur hann. Vanliga plagar hann at fara avstað við seks stampum, men hevur onkutíð [...] væl. Tað er bara so trupult at fáa tosk. Tað er lítið av toski til ? rættiliga lítið, sigur hann. Veðrið hevur verið heilt hampuligt í seinastuni til útróður, og sjálvur hevur Benadiktus verið seks ferðir

sigur at enda, at arbeiði við at merkja básarnar fer í gongd, so skjótt sum avgerðin er tikin og veðrið er til tað.

spennandi ferð at enda komin. ? Og hetta verður ein túrur, sum vit seint fara at gloyma, siga tey bæði. ? Veðrið hevur verið við okkum hesar dagarnar, og vit hava sæð hvussu vakrar oyggjarnar eru, sigur Lauge og

í senn, og tað tekur langa tíð. Tá eg so einaferð komi upp, so er trappan full aftanfyri meg. Tá veðrið er gott, plagi eg at fara niður nakrar minuttir áðrenn, tí um eg fari tá øll hini fara, so fyllist

afturkomin til bygdina. Ein bilur við merkinum "Sosialurin - Úr bygd og bý" er komin til bygdina. Tja, og veðrið er betri í dag enn í gjár. Tá var nógvur vindur og hundakalt. Í dag hevur hann minkað vindin eitt

18 ára gamlan mann, at leypa beit á sjógv í slíkum illveðrið? ? Eg haldi ikki, at vit hugsaðu um veðrið. Eg hugsaði, at tað frægasta eg kundi gera var at svimja út eftir honum, tí eg dugi rímuliga væl [...] hann. Tað gjørdi tað lættari at fara undir at svimja inn aftur, hóast tað var tungt, sigur Hannus. Veðrið var ikki gott, og tað vóru rættiliga stórar aldur. Umframt tað, so er nógvur tari fram við Argjalandinum

Føroya við Mærsk flogfarinum úr Keypmannahavn. Veðrið var tó einki at reypað av, vindur og regn, men hetta helt danski ferðamaðurin vit bara mugu liva við. -Veðrið mugu vit bara tað sum Várharra gevur okkum

Skarðið. - Tað ræsta kjøtið varð ikki notið við tí hugna, vit høvdu hugsað okkum. - Á heimvegnum var veðrið vorðið stilt og klárt, mánalýsi, so tað var ein vakur túrur heim aftur. Umframt veður kundu aðrar

allatíðina. ? Tað er ein sera stór og krevjandi uppgáva at fara út at bjarga neyðstøddum í ringum veðrið, og hóast flogskipararnir høvdu gjørt seg til reiðar og høvdu fyrireikað seg mentalt, vóru teir noyddir