Vallbakkaskóginum. Mest lænta myndabók, ætlað børnum undir skúlaaldur var: Oskarsson, Bárður: Ein hundur, ein ketta og ein mús. Vaksnamannabókasavnið hevur tilsamans lænt út uml. 56.000 bøkur, ljóðbøkur

hvat, og soleiðis var leikurin vorðin veruleiki. Í leikinum vóru bæði firvaldar, cowboyar, ein lítil hundur og ein prinsessa, - bara fyri at nevna nakrar av leikarunum. Og sum myndin frá bókasavninum vísir

hevur myndprýtt ta fyrru og Edward Fuglø ta seinnu. Tvær faktabøkur um djór, Eg og mítt kelidýr, hundur og Eg og mítt kelidýr, ketta; Beinta Johannessen hevur skrivað báðar. Veður, sum Hanus Kjølbro hevur

Tórgarð hevði skrivað ævintýrið um til einmansleik, har hann sjálvur spældi bæði hermaður, kelling, hundur, prinsessa o.a. Tað einasta, hann hevði at hjálpa sær, var eina kistu, ein tendrara og so tónleikin

Aftur hesa vikuna ger norska løgreglan nýggjar kanningar við húsini í Lørenskog, har Anne-Elisabeth Hagen hvarv hin 31. oktober í fjør, og nú verður enn einaferð leitað í einum vatni, sum liggur tætt

at liva í minni okkara, so leingi sum vit liva. Eg var ikki meira enn trý ára gomul, tá íð eg og hundur mín Gæsa komu til ommu at búgva. Her var ongantíð keðiligt at vera, dagurin var fyltur við innihaldi

í kjallaranum í húsinum hjá Mariusi. Bátasmiðjurin var ikki inni tá eldurin festi í, men tað var hundur hansara. Hundurin lá beint frammanfyri hurðina tá fólk kom inn í kjallaran og hildið var, at hann

er ein trupulleiki, fortelur vaktleiðarin. Ein hundur bleiv við at goyggja úti, og hetta var til ampa fyri fólk. Sambært hundalógini, so skal ein hundur koyrast inn, um hann áhaldandi goyr. Um tað ikki

dømis /hundur/. Soleiðis nøkunlunda, hóast talan ikki er um ta veruligu úttaluna, men um eina abstraktión av ljóðunum, men lat tað fara. Innihaldið er so okkurt sum, halda vit okkum til orðið hundur ‘dýr [...] Tað er einki í eitt nú ljóðinum /u/, sum sigur, at tað skal verða brúkt í hundur. Samansetingin av r, n, u, d, h til hundur er tilvildarlig. Hetta ger, at mál kunnu læna orð inn, og øll mál læna. Einki

um, sum hava verið settir fram. Í kanningini hjá Menas verður ikki hugt sum um at hesa verið sum hundur og ketta. Sambært kanningini, so eiga vit heldur at hyggja eftir oljuvinnuni sum ein møguleika at