til, at hurðin er brotin upp og seyðurin er rýmdur. Hann fer so til ákærda, ið tá hevði drukkið, og spyr hann um hetta og hóttir við at senda løgregluna eftir honum. Til tað svaraði ákærdi, at viðkomandi
Hondin ið heldur um koppin er skitin og hann hyggur upp, tá eg komi inn, við einum fjákutum smílið og spyr um “abbin ikki fær ein kjálkamuss”. Hann luktar av øli og sigarettum, júst sum hann plagar. Men eg
- Spurningurin er tí, um nakað broytist, sleppur Javnaðarflokkurin fram at, spyr Tór Marni Weihe, valevni hjá Tjóðveldi. Val nærkast, og tað sæst á øllum brøgdum, at flokkarnir eru farnir at hvessa síni
Skopun og Gomlurætt, sum plaga at taka 25 minuttir, tekur nú í heilum 40 minuttir at sigla. Og tí spyr hann um tað passar, at manningin á Teistanum hevur fingið strong boð um at seta ferðina niður fyri
Føroyar gera einki fyri at avsanna tær. - Tann, sum tegir, samtykkir jú, so hvat skulu onnur trúgva? spyr hon.
mótvegis teimum, sum búgva í fátækum londum, sigur hann. - Hví eru summi lond fátøk og vit so rík, spyr hann. Hann heldur, at kanska er tað tí, at okkara forfedrar løgdu tey fátæku londini undir seg. Kanska
- Skulu vit laga Føroyar til umheimin, ella skulu vit krevja, at umheimurin lagar seg til okkum, spyr hann. -Svarið er rættiliga einfalt, leggur hann afturat. - Vit hava túsundtals føroyingar, sum arbeiða
ella er endamálið, at hava so stórt yvirskot sum gjørligt, so at landskassin kann fáa vinningsbýtið, spyr hon. Hon vil eisini hva at vita, hvat Johan Dahl heldur um, at tað er nógv dýrari at hava telefon
tað nakað, tað almenna kann fara inn at hjálpa við, ella eru tað nakrar skipanir, ið skulu broytast, spyr næstformaðurin í HUXA. rogvi@sosialurin.fo
, sum er í samsvari við fakligu landafrøði-vísindina og fólksligu hugsanina, og í fjórða lagið spyr Bjarni Djurholm, um landsstýrismaðurin kann tryggja, at vanliga latínska alfabetið verður løggilt
