sannroynd er, at tað nívir meg nógv at síggja hvussu gamla bygdin sær út í dag. Eg meini at vit skylda okkara forfedrum at virða teirra arbeiði. Kommunan fekk í 1985 húsini hjá Hans Nikláa til ognar, treyta

býráðið, vil eg m. a. arbeiða fyri: -frítíðarskúlatilboði til 2. og 3. flokk -fleiri røktarplássum til okkara eldru -einum venjingar- og framførsluhøli til tónleikarar í býnum -betri umstøðum hjá fótgangarum

ini eisini ein longri "prosess", har mong atlit skulu takast. Tá ið vit eru komin undir land við okkara tilmæli, verður tað lagt fyri høvuðsstýrið til støðutakan, sigur Jeffri Johannesen, sum eisini er

ongantíð fyrr var hent og ongantíð aftur vildi henda. Tá ið fylling tíðarinnar kom, og Guð greip inn í okkara heim, gjørdi Hann tað á ein sovorðnan hátt, sum fullkomiliga ber av øllum, sum púrasta er uttan fordømi

felagsskapin, ikki eina góða skrá. Tí arbeiða vit nógv við at fáa tey ungu at føla seg vælkomnan í okkara kirkju, sigur hon við Kristelig Dagblad. Hóast hetta vísir tað seg, at fríkirkjurnar og aðrir barna-

boðar MjúS soleiðis frá: Tað týdningarmesta fyri okkum, sum hava skipað fyri MjúS, er, at gestir okkara fáa eina góða uppliving. Vit vilja, at tónleikur, hugni og náttúra ganga upp í eina hægri eind. Hetta

hava eitt ungdómsmøti sama kvøld, áðrenn lagt verður til brots við fongsulsvitjanini. - Í boðskapi okkara leggja vit stóran dent á, at Guds kærleiki til fangarnar er persónligur, og at Hann ikki sær teir

núverandi 18 til 21, og fyri annan flokk úr 20 upp í 23 undirvísingartímar um vikuna í 2009. Grannalond okkara hava hægri tímatal enn vit, og ynskiligt var sjálvsagt, at tímatalið fyri 1 flokk var 25 tímar ella

-Høvdu vit tikið okkara hermenn úr Irak nú, hevði tað fingið stórar og víðfevndar avleiðingar. Tí hava vit valt bara ein møguleika, og tað er at senda uppaftur fleiri hermenn til Irak. -Tað kósina hava

kr. Flóttafólkaspurningurin er næstan ikki til, og sammetta vit okkum við onnur norðurlond, hevði okkara partur av flóttafólkum verið 40 seinastu 20 árini, segði Høgni Hoydal. - Er ætlanin ikki at fáa eina