nakað teir kunnu taka við sær til komandi heimadyst ímóti AB. Hesaferð var tað hart stríð, ið einki gav kortini. Samrøðan Rás2 gjørdi við høvuðsvenjaran hjá B36, Jákup á Borg hoyrist HER

tátíðarinnar sonevnda nýeinfeldi innan yrking. Serliga var tað yrkingin Om kriget i Vietnam , sum gav afturljóð í mátanum, bæði stílur og innihald plantaðu seg beint í veruleikan hjá lesarum. Uttan stór

keypt aftur til bygdina, okkara sjógarpar løgdu eina last av fiski og aðra eftir uppá land, sum aftur gav arbeiði til heimafólki. Og hesi stásiligu fiskifør hildu ótroyttiliga út á havið, hugaligt er at síggja

peningastovnunum av. Tað gera vit møguligt, um Bústaðir aftur fer at virka sum tann stovnurin, ið gav øllum føroyingum kring landið fígging at seta føtur undir egið borð. Vit skulu hava fjølbroyttari

Áin hon rennur, ja, vøkur hon er, og hon ongum menniskja nakað ger hana Gud okkum gav í hesi verð, men takast hon skal og undir fer. Hvat er tað fyri lóg og rættur, sum okkara bygd skal raka? Vendið tit

Tjaldrið, Maria úr Hvalba og Fiskurin. Okur fingu kanska besta startin, men javnt gekk á – serliga Maria gav okkum ein skarpan gang, meðan Tjaldrið dragnaði mest sum alla tíðina, og tá skotið brast fóru okur

funningsmaður og ein fuglfirðingur. ##med5## Familjurnar livdu fyrst og fremst av tí, sum sjógvurin gav. Fleiri áttu ikki jørð, men familjurnar kundu velta sær epli og skera torv. Nakrir av monnunum sigldu [...] Tíðliga í sekstiárunum byrjaði fólkatalið á Hellunum so líðandi at minka, og tá Helena Samuelsen gav út sína bók í 1999, búðu 32 fólk í bygdini. Niðri við sjóvarmálan á Hellunum er lítil atløgubryggja

Har var ein bilførari tikin fyri at koyra 80 km um tíman í bygdum øki, og tað gav honum eitt klipp í koyrikortið. Í Havn var eitt ferðsluóhapp á vegamótinum Hvítanesvegur/Eystari Ringvegur. Ein bilur,

fingu møguleikan at royna ymiskt virksemi, sum Staðið hevur at bjóða. Lagt verður aftrat, at vónandi gav hetta kvøldið teimum eitt festligt innlit í, hvussu tey kunnu brúka mentan, sum ein hátt at menna seg

Kyndils málinum, og tá Fríða nú heldur ikki megnaði at standa ímóti, var tað sum um Kyndil púrasta gav skarvin yvir. Seinasti neistin til at venda dystinum var snøgt sagt ikki til staðar, og tó at VÍF sum