álopstyngdina, sum skal til fyri at skapa møguleikar og harvið at fáa mál. Tað er ógvuliga stórur saknur, at Daniel Nyarko framvegis er knæskaddur. Hann var ætlaður at eiga berandi leiklut á sentrala m

ið hon bant teimum, og tað var ikki bara uppá tey hon bant, men eisini uppá tey nærmastu. Tað var saknur hjá Maju tá eyguni fóru at bila og hon ikki sá at binda meir. Í 1967 fingu tit Jóhannes, tá var frøði

og so var ein annar innskiftur leikari hjá Metalurgs, Kristaps Grebis, knappur og skoraði til 3-0. Saknur í Christan Høgna Undan dystinum var ivi um landsliðsmannin Christian Høgna Jacobsen hjá NSÍ, ið fekk

fuglfirðingar ikki eru nøgdir við eitt tap á heimavølli. Hesuferð vóru Bartal, Rúni við aftur, men stórur saknur er framvegis í Pól Ennigarð, ið fekk tríggjar dystir leikbann fyri at hava gjørt seg inn á ein KÍ-leikara

tað heilt fantiska gott. Einki at seta fingurin á. Teir hava okkurt upp á hjarta, og tað er ofta saknur á boðskapum hjá føroyskum bólkum. Her skal ikki so nógv tulking til fyri at skilja. Tekstirnir eru

fiskileiðum eftir somu fiskasløgum. Hjalti í Jákupstovu kom tá upp í leikin og segði, at víst er saknur á hagtølum frá fiskivinnuni, um vit síggja burtur frá Cuba-trolarunum. Línumenn tóku eisini orðið

Eg vildi tú visti at saknur, so svárur í brósti nú er; og orðini, so lítið tey duga, nú tú ikki longur ert her. Tó minnini liva í hjarta, og løturnar saman við tær, allar tær løtur eg goymi, í hjartanum

teimum vóru enntá ferðslumálaráharrar í síni tíð og høgt virdir menn. Nú verður eisini sagt, at tað er saknur í teimum. Hetta fær meg eisini at hugsa um føroyskan politikk. Hevði hann ikki verið nógv fátækari [...] landið til eitt valdømi. Vandi vil tá vera fyri, at summir lokalpolitikkarar ikki vera valdir, og saknur verður í teimum. Hetta vil hindra eina javna og skilagóða útbygging av øllum landinum. Og vit hava

hevur verið í verjupartinum, men helt seg tó fyri tað nógva frá býttisligum mistøkum. Serliga var saknur í støðunum, har hann heldur enn at tackla bara glíður framum mótstøðumannin og fer avstað við bóltinum

seinastu løtuna. Hon var so góð við tykkum og ommubørnini øll. Paulinu og tykkum øllum verður stórur saknur, og tit skulu vita, at vit øll eru takksom fyri alt tað, sum hon í sínum hjálpsemi og fram um alt