fólkaatkvøðan um loysing var 14. september 1946. Sum øllum kunnugt, var loysingin ikki tikin , men ein skipan við heimastýri sett í verk 1.apríl 1948. Føroyar eru ein sjálvstýrandi partur í danska ríkinum, har

kjakast um hetta við eftirgjørdum gitnaði, tí hann heldur ikki, at vit bara kunnu seta eina danska skipan í gildi, uttan at viðgera málið í Føroyum. - Tað má ávarast ímóti, at hetta verður sníkt inn á okkum

samráðast um sáttmálar fyri ávis skip, sum eru skrásett í Føroyum, men talan er ikki um eina generella skipan, og Føroya Fiskimannafelag hevur onga slíka avtalu gjørt. Umframt at koma við tilboðnum um at sleppa

fyrst at greiða frá, hvørjir fyrimunirnir og hvørjir vansarnir verða hildnir at vera við verandi skipan. Síðani fer hann at greiða frá teimum royndum við uppboðssølu av fiskirættindum, sum vit hava gjørt

sum gjørligt, at taka undir við eini nýggjari skipan. Tí situr ein arbeiðsbólkur við øllum flokkum á tingi og roynir at finna semju um eina nýggja skipan. Í sambandi við pensjónir hevur pensjónsaldurin

uppboðssøla kann setast í verk. Ein skipan, sum ikki verður brúkt nakrastaðni í heiminum. - Útgangsstøðið fyri kjakinum fer at verða uppboðssøla - og ikki um, hvør skipan er best egnað til førousku fiskivinnuna [...] royndi hann at flyta ábyrgdina yvir á nevndina og segði, at ein maður kann ikki bestemma hvussu ein skipan skal gerast. Tað sigur Jacob Vestergaard, fyrrverandi landsstýrismaður í fiskivinnumálum, sum var

veit, hvat "succeskriteriið" er fyri hesar royndir, og øll vinna og avvarðandi feløg tosa ímóti hesi skipan. Fyrrverandi løgmaður heldur ikki, at samgongan hevur meiriluta fyri uppboðssøluni, og í løtuni heldur

og Búsetur hevur gjørt seg sekt í ikki at hava brotið lógina um arbeiðsumhvørvi og kunngerðina um skipan av arbeiðsplássinum. Dómarin segði í grundgeving síni fyri dómin, at vitnisfrágreiðingarnar vístu

sum í fleiri ár hevur mangla í Føroyum. Vit eru eitt lítið land, har øll kenna øll. Og við hesi skipan, verður møguligt at vera møttur og hoyrdur dulnevnt. Eisini er ætlanin at brúka peningin uppá at

ótalað aftur við borðinum. Hetta er sera alvarsligt, og kemur at skeikla alla okkara parlamentarissku skipan. Hetta er ein beinleiðis vandakós, vit sum fólkaræði førka okkum inn á. Sum politikarar hava vit