Altíð eitt smíl, altíð klárur, soleiðis kendi eg Jákup Andreas. Hann elskaði at kava og var sera djarvur. Hann, eg og umleið seks aðrir føroyingar hava tikið vinnukavara útbúgving á NYD – Norsk Yrke D
Nú fór mamma – meira enn 34 ár eftir, at pápi hevði lagt árarnar inn eftir drúgva sjúku. Longi var hjá henni at bíða, og henni longdist alla tíðina eftir at síggja hann aftur. Tá man skal bera foreldu
og at hann skuldi vera klárur at seta í bløðini tá ið hann doyði. Eg skrivaði eitt uppskot til minningarorð, og fekk honum tey at lesa, men hann helt at tey vóru ov rósandi, so tað mátti eg gera umaftur
Skelkandi vóru boðini, tá vit frættu, at Emma var farin. Hugtungt er, nú okkara elskaða kona, móðir, systir og omma ikki longur er millum okkara. Seinastu árini var Emma nógv merkt av sjúku, men korti
Eg eri so kedd av, at tú ikki ert her. Tú hevur verið vekk í sjey ár, men tað følist , sum tað var i gjár, eg sá teg. Tey minni, eg havi um teg, eru nógv saknað og kunnu ikki sigast við orðum. Allan
Tey síðstu jólini hava heilt víst ikki verið tey somu, sum tey hava verið hini 20 jólini eg áður havi hildið. Jólini vóru tey flestu árini hildin hjá ommu og abba yviri í Fútalág, og har var lív í. Om
Nú ein mánaður er farin, síðan Hans fór frá okkum, vil eg bera fram eina tøkk, at mær untist at koma at kenna hendan megnar mann. Eg kom at kenna Hans innan samkomuhøpi. Hans hevur verið virkin innan
Gerda var ættað av Nesi á Toftum. Foreldrini vóru Kristianna og Mads Nesá – fyrr Hansen. Gerda var fimta barnið av einum systkinaflokki upp á tíggju. Sum blaðung kom hon til Fuglafjarðar, har hon fan
Jórun er farin. Hon er farin til Harran. Eg bleiv kløkk og illa við týsdagin 3. januar 2012, tá eg hoyrdi, at Jórun var deyð. Tað tekur tíð, áðrenn tað ordiliga gongur upp fyri einum. Tað gekk nokk ik
Nú siti eg her nýggjársaftan, í stovuni hjá mammu míni. Og hon situr har so fitt og hyggur eftur Manchester United í stólinum hjá beiggja mínum. Hettar fekk meg til at vekja nógv góð minnir um mín els
