kanska eisini ov tíðliga at døma um júst nú. Hinvegin stendur tó fast, at Neistin er langt frá gamlari styrki, og tað skal broytast nógv skulu tær gera seg galdandi í ár. Inga herjar á Ein av teimum, sum hevur
liðfelagar eru væl nøgdir við avrikið hjá honum á miðvøllinum. Sjálvur heldur hann eisini, at hansara styrki, tey skjótu rykkini, koma betur til sín rætt á miðvøllinum. Harumframt er heldur ikki talan um sama [...] nakar trupulleiki longur. »Sjálvandi eru tað nakrir av liðfeløgunum, sm orka betur enn eg, men mín styrki hevur heldur ongantíð verið konditiónin« staðfestir Todi. Tiltrongd hvíld Spurdur um tað ikki kann
sum ynskiligt var. Til dystin mikudagin høvdu teir annars verið uppi á ovastalofti og leitað eftir styrki. Leivur Holm var enn einaferð á liðnum, og hann kom hann skal eiga, at hann kom rættuliga væl frá
1000 krónurnar tí so verði eg aldrin glaður fyri gittaran«. Hetta vísti hansara sanna lyndi og eina styrki, sum Hávardur átti. Tey fortaldu mær at hann sum smádrongur plagdi at fáa okkurt oyra frá foreldrunum
móti Neistanum í vikuni var eitt mistak av teimum stóru. Neistin, sum bert er ein skuggi av fortíðar styrki, vann sum kunnugt mikukvøldið móti Kyndli í einum dysti, sum var meira lokaluppgerð enn hondbóltur
miðjuni hevur av álvara fingið gongd á sítt spæl eisini, og leygardagin vísti hon, í løtum, sína styrki á miðjuni. Hon plagar at vera sera effektiv, men tað er ikki altíð restin av spælinum háttar sær
skuldi avgerast, og tað var óheppið. Hinvegin kunnu vit so siga, at Fleyrleikararnir vísti sína sonnu styrki, tá teir komu afturíaftur. Mjølnir væl fyri Tá Mjølnir kom til Havnar var tað ikki við teimum bestu
ferðina fóru tær so niður við nakkanum móti einum neistaliði, sum í løtuni ikki er í nánd av gamlari styrki, men sum hóast hetta fer á vøllin fyri at vinna hvørja ferð. Við einum avbera positivum hugburði
skjótálop, og tá liðini gera feilir í teirra spæli, eru vit skjótir fram, og tað er nokk okkara serliga styrki í løtuni sigur hann. Jónleif sigur kortini, at strandingar skulu vera varnir við at leggjast á rósurnar
er ein missur fyri lið okkara, um so verður. Verður hetta støðan, fara vit ivaleyst at leita eftir styrki aðrastaðni frá, men so leingi, sum einki er avgjørt, gera vit ikki meira við málið.