tikin frá okkum. Ikki ein dagur fer fram við, uttan man hugsar um hann. Ikki er tað lætt at skriva minningarorð um Høgna. Hann, sum var so ungur og frískur og altíð við upp á alt. Boðini, ið vit fingu um at

Tað er ikki ov mikið sagt at tað skelkaði Føroyingafelagið í Reykjavík og føroyavinir í Íslandi tá boðini komu um at Gunnar ikki longur var millum okkara. Gunnar hevur undanfarin ár sitið í einari væl

Góði abbi. Okkara høgt elskaði abbi. Tungt er tað at sita her og skriva minningarorð um teg. Nú komu boð eftir tær, nú fór tú frá okkum 82 ára gamal, eftir at tú lá sjúkur í nakrar vikur, til hjarta títt

At pápi skuldi takast frá okkum so brádliga, kom okkum ógvuliga dátt við, men vit mugu bara sanna, at eingin veit á morgni at siga, hvar hann á kvøldi gistir. Pápi, tú bleiv sjúkur 2/2-2004, eftir stu

21. juli doyði Valdemar áttatiseks ára gamal, í Tórshavn, har hann búsettist tá hann fór frá fyri aldur. Í Fuglafirði varð hann oftast nevndur sýslumaðurin ella bert Valdemar, ikki tí hann var einnevn

Summarið er aftur komið, tað er so stutt síðani seinasta summar, ja, tíðin gongur ógvuliga skjótt. Veðrið er ikki altíð so gott, men tað er ljóst og nakrir góðir dagar eru altíð við sól. Vit her á Ell

Skelkandi vóru boðini at fáa. Hans Oluf var brádliga deyður bert 50 ára gamal. Tað er í slíkum løtum, at tankarnir reika, orð eru so ómetaliga fátøk, og spurningurin um hví fáa vit ongantíð svar uppá.

Tá ið skrivað ella sagt verður nakað um persónar, sum eru farnir av foldum, er tað rættiliga náttúrligt at nevna tað positiva við teimum. Sagt verður við hvørt, at tá eru øll góð. Um eg skal royna at

Ólavsøkuaftan í ár fóru vit øll á Eirargarði í býin, seinni um kvøldið vóru vit í føðingardag hjá Sannu. Tummas snakkaði ikki nógv, sum hann plagdi, áðrenn hann bleiv sjúkur. Meðan hann búði á Eirarga

Stødd uttanlanda frætti eg, at mín kæra abbasystir var farin, 92 ára gomul. Hetta var ikki óvæntað, seinast eg var har suðuri og heilsaði uppá hana miðskeiðis í juli mánaði, sást týðiliga, at hon var