lumpast og lirkast. Tað tykir mær eitt sindur løgið, at maðurin sum situr í minnuluta í býráðnum skal rópa so hart um býráðsmál, ímeðan einki hoyrist til sama mann frá løgtinginum, har hann situr í samgongu

sá, at tað fór at henda, men eg mátti gera skjótt av, tí rúturin skuldi aftur, men eg náddi so at rópa áðrenn, sigur skiparin eitt sindur harmur á málinum. Hóast skiparin náddi at koyra rútin aftur, so

er smalur. Men tað ringasta strekkið er í veruleikanum vegurin úr Hovi niðan á Milliónsvingið, vit rópa. Hann sigur, at tann brekkan er brøtt við krappum svingi í. -Tá ið vit koyra niðaneftir, noyðast vit

minst hava tær nú tríggjar av fýra ferðum bast teimum gulu. Sjálvt er Guðrun tó ikki so nógv fyri at rópa VB fyri favorittar. - Vit liggja væl fyri í løtuni, og um væl vil til, so kunnu vit vinna FM. Men

royndu tey eisini á hvør sín hátt at fáa børnini við í teirra framførslu. Summi heittu á børnini um at rópa ella annað, meðan onnur beinleiðis tóku børn upp til sín og fingu tey at hjálpa til. Tað var eisini

um rocktónleik av tí harða slagnum, men talan var um støðug skift millum melodiøs petti og tað, tey rópa growl. Sangarin var í miðdeplinum alla tíðina, og hann kom sera væl frá síni framførslu. Hann var [...] lívlig bæði á pallin og á gólvinum í salinum. ? Beinan vegin tá ið vit komu á pallin, byrjaðu fólk at rópa og skríggja. Áðrenn vit høvdu spælt ein tóna, kókaði tað frammanfyri pallin. Tað var vell, sigur Eyðun

almennu upplýsingarnar frá, at meðan hinir rópa, so er tað uppgávan hjá Karl Anton at gera gallróp. Eingin »sangari« er í bólkinum, men allir bjóða seg fram at rópa. Karl Anton Klein er kendur frá ymsum s

hetta sær Birita ljóst upp á hóast alt. Robinson hevur eisini hýst fleiri kjaftabreiðum dønum, sum rópa upp og alt og onki. Fíggindaskapur, hatur og samansvørjingar eru gerandiskostur hjá luttakarunum.

at tokførarin við gráturødd skríggjar ?Mayday, mayday? í hátalaran. Her er alt ein hurlivasi. Summi rópa, onnur royna at vera rólig og øll royna at sleppa út. Bara út. Langt vekk frá hesum staðnum, sum støðugt

ella Kabul? Hvat eru tíðindi her á landi verd, um ikki alt ríkið er um at skrædna? Annan hvønn dag rópa yvirskriftirnar um svik, ábyrgdarloysi og slit. Sovorðnar søgur eru hvørki stórar ella forkunnugar [...] tí mongdin av tíðindum er so nógv økt, at skulu tey hoyrast, mugu tey pumpast so nógv upp, at tey rópa burtur úr rúgvuni. Men meira alt rópar, minni hoyra fólk. Góðskan á kunningini lækkar á henda hátt [...] hava størri áhuga enn sjálvt málið. Helst tí rópandi retorikkur gevur fleiri lættar yvirskriftir at rópa víðari út í luftina, har tær skapa stóra øsing eitt bil og so verða gloymdar í allar ævir. Seta í