prestar framvegis tekur seg upp ymsastaðni. Men satt at siga, eri eg lítið hugað at brúka tíð uppá at grundgeva fyri, hví kvinnur skulu hava sama rætt at virka sum prestar, sum menn. Vit hava øll fingið [...] á okkara lívsleið. ? Eg trúgvi, at ein av orsøkunum er, at vit allatíðina er umgyrd av náðileysum krøvum um at skula liva so fullkomin lív, at tað er ikki pláss fyri at vera menniskja longur. Hvønn dag [...] stundir at liva lívið, tí vit eru altíð onkra aðrastaðni og leita eftir eydnuni. Um vit ikki duga at síggja, at eydnan er at finna beint her og nú hjá okkum sjálvum, megna vit sjálvandi heldur ikki at virðismeta

Hjørdis. Eg minnist, at vit plagdu at vísa videofilmar um kvøldarnar, tí tá høvdu vit jú onki sjónvarp í Føroyum. Á denn gravgangur, ið tá var eftir at fáa sitipláss herinni. Tey ringdu líka úr Havn at royna [...] skalt tú skalt tíma og duga at fara væl við fólki og altíð royna at fáa tey at kenna seg vælkoman. Og so sigur tað seg sjálvt, at borðini altíð skulu vera rein og ruddilig, og at fólk ikki verða órógvað av [...] eitt tekin um, at nú er tíð uppá at gevast og fara til hús. Hatta havi eg sagt í so nógv ár nú, men eg veit ikki. Eg havi verið her so leingi, at eg dugi ikki at fyristilla mær, ikki at skula oman her

norður at búgva í 1989. Hann sigur, at hann altíð hevur kent seg væl í Klaksvík, og at klaksvíkingar eru eitt blítt og opið fólkaslag, sum hann trívist sera væl ímillum. Og hann hevur so at siga heldur [...] einaferð sum eg minnist, at eg spurdi meg, hvat hundan eg gjørdi í Klaksvík, tí at "Klaksvík", var hvørki eru fuglur ella fiskur, greiðir Hákun flennandi frá. Tað er ikki altíð so lætt at flyta frá sínum [...] aftur til Havnar Spurdur um hann kundi hugsað sær at flutt aftur til Havnar at búð, sigur Hákun, at sjálvandi kundi hann væl búð har aftur, men treytað av at konan og sonurin komu við. ? Men tað er ikki nakað

hann fast. Hann sigur, at kappingin í dag er so hørð, at tað er sjáldan langt millum bátarnar, tá teir koma á mál. ? Fólkið er so væltrenað í dag, so tað er onki at siga til, at tað er javnt, heldur Elias [...] til hvørt vikuskifti gjøgnum alt summarið. Hann minnist aftur á, at teir plagdu at fara í bátin at venja einar tveir dagar áðrenn stevnuna bara fyri at venja eitt sindur. ? Tað vóru bert tríggjar stevnur [...] og flottari. Og ikki at gloyma so lættir. Ordiligir kappingarbátar, meðan teir í gomlum døgum vórðu nýttir á floti eins væl og at rógva kapp í. Elias heldur tó, at alt tos um, at teir nýggju bátarnir vinna

fáa eitt sjokk, tá tey hoyra, hvussu tosið gongur. Onnur siga, at vit eru so bygdaslig, men hvat vil tað siga at vera bygdasligur? Um tað er, at vera serliga góður við sína bygd, so mást tú gjarna kalla [...] kamarinum, byrjar hann at láta sum ringitónin fyri at fáa meg innaftur. Nei, býttur er hann ikki. - Hann dugir eisini avbera væl at spæla sjúkur við spýggja ella halta, tá hann skal hava meg at taka synd í sær [...] nógv bíligari at hava ein pappageyk, flennir Ansvein. Dagarnir hjá honum ganga fyri tað mesta við at ansa pappageykinum, hundinum Sjarlu og at koyra biltúrar og práta við fólk. Hann plagdi at egna fyrr og

má eg siga, at viðhvørt tóktiskt mær, at rutan var eitt sindur øðrvísi, enn hon vanliga plagdi at verða gingin. Lopið varð onkuntíð í so langt frá einum staði til tað næsta fyri síðan líkasum at koma aftur [...] fyri tí. Áhugavert er eisini at lesa um persónar, sum viðgjørdir verða. Til dømis er forvitnisligt at fáa at vita, at kona Páll Fanga giftist eiðismanni nøkur ár eftir, at maður hennara varð farin av landinum [...] verður undir at skriva slíkar søgubøkur. Tí varð bara sagt Eiðis søga, var lætt at funnist at hesum og hasum, sum vantaði ella kanska als ikki hoyrdi til í eini søgubók. Nú ber hinvegin til at fara eitt sindur

Fólkatingi. At umboðini til einhvørja tíð hava verið og eiga at vera »loyal« mótvegis einhvørjari samgongu í Føroyum. Álvaratos - heldur oddagreinskrivarin at minnið hjá føroyinginum er so stutt, at hann ikki [...] mótvegis samgonguni sum sat??? Nei - tað er syndarligt at síggja hvussu tunt soðið er vorðið í oddagreinunum á Sosialinum, og hvussu sjónligt tað er, at Javnaðarfólk hava fingið ilt av, at ráðstevnan um blokkin [...] Sosialsins ikki fingu umrøtt nakað samfelagsmál uttan at Tjóðveldisflokkurn bleiv settur í samband við alla ólukku, oddagreinirnar høvdu úr at gera at deila Tjóðveldisflokkin í ymiskar bólkar og innanhýsis

vísur í, at hon kemur av himli, og at tað er Gud sum rópar. At hann royndi at steðga mær, mátti merkja, at vegurin til friðsæla himmalin also ikki var at gera av við seg sjálvan. Tað fekk meg at broyta kós [...] hugtók meg mest, var hugsjónin um, at tað ber til at fáa fólk úr øllum heimsins tjóðum og kristnu rørslum at arbeiða saman um eitt felags aðalmál: at fara út um alla verðina at boða Guds orð og soleiðis vera [...] ongin loyna, at kristnar rørslur ofta eru merktar av sundurbýting og ósemjum, og tað hevur altíð órógvað meg. Í YWAM sá eg, at soleiðis nýtist tað als ikki at vera. ? Umframt at fara út at boða Guds orð

á, at Norrøna liggur har, hon liggur, og at Smyril kanska eisini skal kroystast inn, har Ritan hevur atløgupláss. Eg skundaði mær at siga henni, hvussu samd eg var, og at eg slettis ikki skilti, at nakar [...] Nú kom eg burtur frá Smyrli. Ikki um at tala, tá Smyril fór at leggja frá bryggju. Ein starvsfelagi hjá mær helt, at tá hevði verið slíkur glymur dansur og skúman, at smábátarnir fram við Trygd ikki høvdu [...] sags tjeneste". Eg minnist, hvussu ill eg bleiv, blóðtrýstið fór upp á 200, og eg mundi brostið av berari indignatión. Men tað allar syrgiligasta man vera, at vit uttan at blunka trúðu, at hetta ætlaðu okkara

Hetta var krav fyri at fáa kjans. Í hesu tíðini var hann, saman við øðrum hvalbingum, eisini við týskum trolara. Her lærdu teir týskarar at flekja og salta. Hann plagdi at siga frá, at maturin umborð var [...] Eingin veit á morgni at siga, hvar hann á kvøldi gistir. Soleiðis man mongum hava runnið til hugs, tá ið boðini um, at okkara kæri gubbi og mammubeiggi ikki var komin aftur úr haga. Hann var sum so ofta [...] ongantíð óráð fyri. Tí standa vit spyrjandi. Men einasti svarið er, at nú var hansara tími komin. Fyri okkum báðar var hetta sum at missa ein annan pápa. Kristina, sum vit nevndu Dina, og gubbi búðu hjá