hevur havt tað síðani um øll Norðurlond. Í Onglandi hevur hon sama navnið, Candlemass, í Týsklandi rópa tey hana Lichtmesse – ljósmessa. Í einari íslendskari bók um hátíðir og merkisdagar í Íslandi og uppruna
men fyri 10 árum síðan gjørdist hann arbeiðsleysur, og síðan tá hevur hann fingið tað, sum danir rópa ”kontanthjálp” ella pengahjálp. Í dag býr hann einsamallur og hevur eingi avvarðandi. Hann hevur havt
skannari til sjúkrahúsið í oynni, er á fíggjarlógini fyri 2017. Sera vánaligar raðfestingar. Okur hopa og rópa um hjálp her suðri, 80 % av býráðslimun í Vági eru úr Javnaðarflokkinum og Tjóðveldinum. Javnaðarflokkurin
við vatni.” Hann kemur við vatninum og setur tað á borðið. “Veit ikki, hvat hon billar sær inn at rópa soleiðis eftir mær. Eg havi nokk at gera sjálvur,” sigur hann argur. Nakrar minuttir seinni, kemur
” Tað er rætt, at ávísir veikir bólkar fáa ein bata í útgjaldinum, fáa eitt størri útgjald, men at rópa skipanina fyri eina samhaldsfasta skipan er eitt stórt bluffnummar. Næstu tvey árini heldur proportionala
klønum enda og hugdi út í kaihylin, men hann visti, at menn vóru í einum skúri, og so byrjaði hann at rópa, og hesi rópini hoyrdi Mikkjal, sum var farin út úr skúrinum at fáa sær fríska luft, og so kom hjálpin
Liðugur at lesa nevndu grein, hevði eg bestan hug at leypa upp úr sofuni, langa nevan í borðið og rópa: ENDILIGA!! - Men í støðuni, eg var í, kundi eg einki av hesum. Greinin endurkveikti mangt í mær,
føroyingur og tey mest tjóðveldissinnaðu. Eg síggi ongar vansar í at samstarva við Danmark og samstundis rópa meg føroying. Drotningavitjanina: - Tað er sjarmerandi. Eg var ikki ein teirra, sum veittraðu við
føroyingur og tey mest tjóðveldissinnaðu. Eg síggi ongar vansar í at samstarva við Danmark og samstundis rópa meg føroying. Drotningavitjanina: - Tað er sjarmerandi. Eg var ikki ein teirra, sum veittraðu við
fjøllini í Heimaru Helvt verða eisini gingin yvir tveir dagar. Vanliga verður farið á Urðina, teir rópa, ein dag, meðan teir reka Dalarnar og vestari síðu ein annan dag. Leygardagin var tað so vestara síða