seg í oddastríðið í bestu mansdeildini. Tað fingu tvørámenn greitt at vita, tá teir annan páskadag vitjaðu á Skála, nú teir aftur gera eina roynd at lívbjarga sær í føroyska fótbóltsoddinum. Mugu læra av

savnað til fótbóltsdyst á Skála mánakvøldið, har grannauppgerð var, tá vespurnar úr Runavík vóru og vitjaðu. Tað var turt, ikki ein ond rørdist og karmarnir til ein góðan fótbóltsdyst vóru so at siga optimalir

seinastu koyra ís omanyvir fiskin og seta síðani merkiseðlarnar á, greiðir Rúni frá. Platta Tá vit vitjaðu Bátafisk beint fyri døgurða fríggjadagin í farnu viku, stóð Rúni við endan av einum bandi og legði

hava verið góðir til veður, og í løtuni er streymurin eisini til vildar hjá línubátunum. Tá vit vitjaðu á Eiði fríggjadagin høvdu teir verið tveir túrar til útróðrar í ár – hósdagin og fríggjadagin í teirri

ár. Alma var nógv fyri familjuna, og serliga tey børnini hon var mostur til. Tey vóru mangan og vitjaðu mammu og pápa mín, og høvdu onnur børn við sær. Øll vóru tey vælkomin. Har kundu vera nógv børn,

viljin eru til staðar at finna fram tað, sum krevst til eina slíka máltíð. Nú ein dagin vóru vit og vitjaðu Olgu á Toftum, sum hevði lovað at gera nakað av jólamati við okkum. Tá vit komu innar, var hon longu

møguleika at koma sær fram í uppflytingarstríðið, og hesum møguleika tóku teir gulu eisini av, tá teir vitjaðu í Hvalba. Karl Magni Joensen og Tummas Pauli Olsen vóru menninir, sum syrgdu fyri tryggari leiðslu

heild vælnøgdir við ferðasambandið, sum er millum Skúvoy og Sand við Sildberanum. Hendan dagin, vit vitjaðu Skúvoy, runaði hann eitt sindur í sjónum, og tann eina túrin sleit Sildberin ein av trossunum, meðan

síðstu viku var forkunnug vitjan í Føroyum, tá forkvinnurnar í norðurlendsku sjúkrasystrafeløgunum vitjaðu til stýrisfund í norðurlendska felagskapinum SSN, Sykepleiernes Samarbeid i Norden. Viðgera felags

djóragarðin í Aalborg, blómuparkini Jesperhus, eitt ravmagnssavn og mangt annað. Hendan morgunin vit vitjaðu, vóru tað summi av børnunum, ið ikki vóru heilt nøgd við skránna, tí tey hildu, at tað var alt ov