vónaði venjarin, at John verður við, men tað var ivasamt. ? Tað harmar meg sjálvsagt, at vit eru so meint raktir, og tað harmar meg nógv, at vit hava mist so nógv stig. Í toppdystunum móti HB og KÍ haldi

teg frá okkum. Meg minnist aftur á tær løtur, har vit sum smá spældu saman. Tað eru nógv góð minni at minnast aftur á. Upp gjøgnum tíðina knýttust vinabondini meira millum okkum trý ? meg, teg og Olaf.

við tað, sum hevði mín áhuga, tí tað kundi halda meg fríska.- Mær hevur altíð dámt væl í Havnar Bridefelag, har eg eri komin at kenna nógv fólk. Fyri meg hevur tað ikki altíð verið so avgerandi at vinna

og mótið tungt; dagur stuttur er. Mær leingist eftir summarnátt, nú myrkrið liggur her. Lotið nemur meg Myrkrið nú leggur seg Ì kæti fevni teg Summarið er á veg Ì løtum tá vit møttust, har í sólin ikki sá [...] vár. Brátt várið vísir sína dygd, og himmal opnar seg. Ein sólstrála eg hómi, sum nú skínur blítt á meg. Nú er sól og summar hendan stilla, vakra dag. Innan í eg merki nú mítt broytta sinnalag, ℗ Petur Háberg

ynskti eg eitt sømiligt valstríð, sum hevði tænt báðum pørtum best. Eg var so góðtrúgvin, at eg helt meg kunna brúka Óla eftir vaktarskifti, sum má koma. Blaðið skal jú stjórnast eftir 30. januar. Óli kundi [...] sum hann lætst at taka. Bert eitt døgn seinni buldrar hann inn í hvørja stovu í landinum og sigur meg lúgva í einum tíðindabrævi, sum Mortan Berjastein sóknarformaður í F.F. hevur skrivað, og sum hann

Tá eg skrivi teg og meg meini eg øll, eisini okkum, ið roykja. Eg royki illa og veit at tað er ógvuliga ósunt, tað haldi eg at allir vit roykjarar eru klárir yvir. Men góðu tit, ið ikki roykja, hvat høvdu [...] høvdu tit sagt við meg, um eg ein dag sá ein bumbu tjúkkan persón ganga við einum stórum ísi og át, hey tú halt uppat við hasum, hattar kemur at drepa teg, tú kostar eisini heilsuverkinum alt ov nógv­ar

enn sum áður, at hetta var eitt tilrættislagt álop á meg persónliga av ÚF og Dan R. Petersen, lærara og varamanni á tingi fyri Javnaðarflokkin. Haldi meg við vissu kunna siga, at Dan R. Petersen hevur tætt

tíðindaleiðari og hevur mangan verið góður í ráðum. Men tað skal sigast, at øll á Sosialinum fingu meg at kenna meg so væl í blaðumhvørvinum, at eg fekk hug at halda fram, sigur Rúna, sum tískil er farin í holt

mamma og babba burturstødd, so fingu vit døgurða frá teimum, abbi tók altíð væl ímóti okkum. Eg føldi meg altíð so vælkomnan. Minnini okkara millum koma altíð at standa fyri mær sum ein ljósstrála í lívi mínum [...] eg havi so ilt við at góðtaka, at vit ikki hittast aftur í hesum heimi. Takk fyri tað tú var fyri meg og okkum. Við hesum fátæku orðum, vil eg lýsa Guds frið um minnini um Freda abba. Abbadóttur tín Ann

Tá var sonurin, yngsta barnið av trimum, blivin 10 ár, og tá hugsaði eg tíðin var komin, at royna meg á arbeiðsmarknaðinum, sigur Erna Hovgaard. Og tað gekk skjótt fyri seg at fáa starv. - Eg ringdi til [...] vegleiðing, so alt í alt var starvið munandi tyngri, enn tað er í dag, sigur Erna Hovgaard. - Eg gleddi meg veruliga til dagin. Og tað bleiv eisini ein ótrúliga góður dagur, sigur Erna Hovgaard, sum hátíðarhelt