Úrslitið av fundinum var, at ongar samráðingar verða aftur fyrrenn eftir, at fótbóltskappingin verður farin í vetrarfrí síðst í hesum mánaðinum, sigur Todi Jónsson á heimasíðuni todi.fo. Uttanfyri av órøttum
longdist so illa eftir synunum. Hvørt kvøld tosaði tú við Samuel og spurdi hvussu tað gekst. Sigurd var farin at grulva og hevði fingið sínar fyrstu tenn. Tú vart so eym um, at tú ikki kundi verða hjá teimum
at koppa Rosenborg av norsku fótbóltstrónuni. Tað verður ikki í ár, men svenski venjarin er longu farin at fyrireika seg til, hvussu tað skal eydnast komandi ár. Hann heldur, at Molde spælararnir skulu
fyri honum, og hava róst honum fyri avrikini. Bradford-miðvallarin ásannar eisini, at síðan, hann er farin at skjóta mál, hevur størri fokus verið á hansara persóni, og fleiri fylgja við hvussu hann stendur
n Gunnar Nolsøe gjørdi als ikki konsertina keðiligari. Várið, tjøldrini, lýkkan og spírarnir eru farin at gera um seg í Klaksvík - eisini tónleikurin. Maður kemur í mans stað Konsertin boðaði frá, at maður
konan, sum var ættað av Toftum, doyði í 1994, og húsini, sum tey lótu byggja nakað eftir kríggið, eru farin á aðrar hendur. Húsini vóru karmur um Guds óttandi og gestablítt heim, har Tinna var miðdepulin og
viðmerking míni, so eru øll hini - ið hava alit á, at føroyingar klára at leiða hetta landið sjálvir - farin at taka leiktjøldini niður og fyrireika seg til eina sjálvstøðuga framtíð. Hví rinda fyri danskt
ns, Óla Breckmann. Mín áheitan á teir Fólkafloks- og Sjálvstýrisfloks veljarar, sum enn ikki eru farin at dansa um loysingargullkálvin er at lata tykkara rødd ljóða og gerið tykkara støðu galdandi innanfloks
búsettust øll í Klaksvík, og allir dreingirnir vórðu skipsmenn uttan Otto. Óli, Jóannes og Maria eru farin foldum frá. Saman við beiggjanum Jógvani Kjølbro átti Dávur Stórubeding, og har fór Otto at læra jarnsmíð
um slík, sum ikki hava lisið og nomið allan verðsins vísdóm í Keypmannahavn. Lembingin er so smátt farin at vísa seg, onnur ærin hjá okkum gjørdist tvílembd í morgun. Og nú nærkast tíðin, tá ið vit fara