útbúgvingarligum ætlanum – ella hvat skulu vit vænta okkum? Tað er fínt við útbúgvingingum, men vit mugu ansa eftir, at sjálv mentanin og samleikin ikki ikki fara fyri bakka. Alt snýr seg jú um okkara felags
nøkur boð síðani hetta, men alment er tó sagt, at venjarin hevur fingið sekkin. – Eg eri biðin at ansa mær, tí tað er ikki trygt at ferðast í kurdiska økinum. Fótbóltssambandið hevur alla tíðina kent mína
óskerdur til at hjálpa kvinnum í Bangladesh at læra at lesa og skriva. Eisini verða tær lærdar at ansa sær fyri HIV og AIDS og øðrum sjúkum, eins og at hjálpa teimum at fáa arbeiði, so tær kunnu forsyrgja
hesa síðstu tíðina meðan tú hevur ligið á sjúkrahúsinum, minti tú meg altíð á at koyra varliga og ansa eftir tí tað var glerstoytt og vindur. Eg elskaði at vitja teg, tú fekk okkum altíð at flenna. 11
so duga teir alra flestu at ansa eftir sínum ognum. Ognir, sum eru væl umsitnar, hava ikki bara virði fyri sínar ognarmenn, men eru til gagns fyri alt samfelagið. At ansa eftir og skipa fyri lógum, so [...] oljufundi enn upprunaliga mett var til, og eitt sindur seyrar til. Tí má hann, ið tekur olju upp, ansa eftir, at onki rennur burt, ið tað við seinni tøkni ber til at fáa til høldar. Av umhvørvisávum verða
tað hava vit gjørt til fulnar. At tað fær onkran at pástanda, at vit eru ”yvirkvalifiserað” til at ”ansa” eftir børnum, sigur meir um tey enn um okkum. Hevði nakar funnið upp á at tosa um ein yvirkvalifiseraðan
at missa koyrikortið nú. Onnur halda, at talan er um eina góða moralska skipan, sum lærir fólk at ansa sær í ferðsluni. Tit kunnu ringja og sms´a til sendingina millum 11.10 og 12.00 í morgun, og siga
vaktini. Eg hevði børn og arbeiddi sjálv nógv um kvøldarnar. Heima hevði eg fastar skúlagentur at ansa børnunum fyri eitt oyra. Eftir at fiskaframleiðslan var liðug á virkinum seint á kvøldi, vaskaði eg
kortini eisini, at ferðslumynstrið er broytt, síðani skipanin er komin í gildið, tí fólk eru farin at ansa betri eftir og at koyra spakiligari. Hinvegin vísa royndir aðrastaðni, at tá ið ein tíð er fráliðin
hendi úti á Argjum, tá ið hann ikki helt treytaleysa víkiskyldu, men koyrdi út á høvuðsvegin uttan at ansa eftir, at ein bilur var fyri. Tá ið maðurin skuldi snara út á høvuðsvegin steðgaði hann við hávatennirnar [...] framvið. Men so kom ein bussur og tá ið hann var farin framvið, koyrdi hann út á høvuðsvegin, uttan at ansa eftir, at ein persónbilur kom beint aftan á bussinum. Bilurin, sum kom eftir høvuðsvegnum, varð raktur