støðan tann, at tað eru tey somu økini í samfelagnum, sum verða rakt hvørja einastu ferð: Tað er útjaðarin og tað er fyrst og fremst Suðuroyggin, men eisini Sandoy og Norðoyggjar. Løgmaður sigur, at ein
miðbýarætlan, Hoyvíkin og trivnaður fyri øll. Men hóast hjartamál hansara snúgva seg um Havnina verður útjaðarin í kommuni ikki gloymdur, leggur hann afturat. Sjálvur er hann sera væl nøgdur við samstarvið við
fyri vinnuna í Hvalba, har tunnilin er neyðugur partur av tí virksemi, sum blómar í Hvalba. Skal útjaðarin verða partur av einum vælferðarsamfelagi, har ein og hvør eigur at kenna seg tryggan í ferðsluni
ónøgd við politiskar ósemjur. Stríðið um at endurskipa fiskivinnuna hevur klovið løgtingið í tvey. Útjaðarin og høvuðsstaðurin eru ævigir mótsetningar. Landið einskilir almennar fyritøkur og angrar tað aftaná
ymsar íløgur mugu bíða til næstu fíggjarlóg. Lat okkum tí minna ný- og afturvaldu á týdningin, útjaðarin hevur fyri høvuðstaðin. Hugsi, at vit fáa mest burturúr, um vit stuðla staðbundu nevndini, við uppskotum
ella tosað um annað enn tunnilsætlanir fyri milliardir. Ítøkiligi trupulleikin er, at ikki bara útjaðarin, men eisini høvuðsstaðurin og harvið alt samfelagið er í minking. Hvørki Skálafjarðatunnil
var væl skiljandi, at Gerhard Lognberg, sum útjaðarapolitikari rópar varskó, tí hvussu skal útjaðarin fáa frægari umboðan á henda hátt? Og hvussu við javnstøðuni? Er veruliga nøkur matematisk
heitinum »tí skal ríkisfelagsskapurin varðveitast«. Annað evnið hevur heitið »Havnin ella útjaðarin«. Her hevur fyrireikarin fingið Jóannes Jacobsen, Ph.D. í búskaparfrøði, at tosa [...] Matras Kristiansen, samfelagsfrøðingi, sum hevur eitt innlegg, sum hann kallar »tí skal útjaðarin eisini mennast«. Síðsta evnið verður um, hvussu vit fáa búskapin endurreistan. Her verða
um fólkatalið í Føroyum, so sæst, at gongdin heilt týðuliga er ein mennning í meginøkinum, meðan útjaðarin tykist hava trupult at halda uppá fólkið. Norðoyggjar og Vágarnar hava næstan rokkið sama støði
valdømunum. Vansarnir kunnu tó vera, at útjaðarin verður gloymdur til frama fyri einum politikki, sum bert hóskar til miðstaðarøkið. Ein annar vandi kann vera, at útjaðarin verður nýttur sum ruskílat til projekt
