tín oyggj – hvussu vil tú hava hana?” Tey flestu, sum eru í oynni millum jól og nýggjár, hava eitt hjarta fyri Sandoynni. Men, hvat skal til fyri at velja hana sum bústað, og hvat er her, ið dregur tey,

vera, hava ofta eina meiri beinleiðis ávirkan á bygdafólkið og liggja kanska veljaranum nærri at hjarta. Tá er sannlíkt, at fólk siga tær sína meining, tá tey hitta teg, sigur hann. – Við Facebook

evsta dag, tú hollur vart í huga, tú mongum legði lunn og lag til vælaverk at duga. Tó innast tær í hjarta brann tín kona og tey kæru sum tú við alsk við henni vann í lívsins ástarlæru. Nú tókst tú niður

Tað gera fólk av sær sjálvum. At løgini eru frálík og tekstirnir eisini hava rættiliga nógv uppá hjarta gjørdi tað heila ikki verri. Undir slíkum umstøðum kann tað næstan ikki ganga galið. Og tað gjørdi

grannunum úr Gundadali. Trýst á pílin undir myndini fyri at hoyra tað, sum Eyðun Klakstein hevði upp á hjarta eftir javnleikin ímóti HB, sum endaði 2-2. Eyðun Klakstein sigur, at hetta var eitt fínt stig fyri

Grótinum varð seldur til Kili, og menn haðani komu til Klaksvíkar eftir honum, fingu klaksvíkingar hjartaligt vinarlag við fólk í Kili. Kilenar kendu seg serliga væl viðfarnar í Klaksvík, og tað var eisini

farin at troyttast av øllum hasum vallyftunum. Tað er gott at hava hjartamál, men máti skal vera við hjarta. Fólk flest vita, hvat er gjørligt og ikki er. Eisini er hugaligt at tosað um fortíðina og at hava

langt uppeftir, og eingin var í iva um, at royndin hjá gestunum at vinna tað mista var av fullum hjarta. Møguleikarnir trutu heldur ikki, men annað hvørt vórðu royndirnar ikki nóg neyvar, ella eisini stóð

nummar trý. Tað man vera langt síðani, at Klaksvíkingar var nummar trý á norðoyarstevnu. Men hondina á hjarta. Vóru tit ikki eitt sindur vónsviknir av, at tað ikki hilnaðist betri hjá 10?mannafarinum hjá tykkum

nýtt hjarta, og skurðviðgerðin gekk væl. Alt byrjaði við, at hann fjørsummar fekk hann krím og slapp ikki av aftur við hostan. Hann varð so kannaður, og tað vísti seg, at hann hevði ov stórt hjarta. Hann [...] hann noyddist at fáa nýtt hjarta. 30. oktober fóru Rólant og foreldrini Jórun Biskopstø og Regin Simonsen til Danmarkar. Tey gjørdu seg út til at skula bíða eftir nýggjum hjarta til Rólant í nøkur ár, men [...] men longu fríggjadagin seinnapartin ringdi Ríkissjúkrahúsið og segði teimum, at eitt hjarta var til Rólant. Gekk væl Fríggjakvøldið varð Rólant so lagdur undir skurð, og um náttina var skurðviðgerðin liðug