sent í Skáan 8. apríl, her tilskilar tú ikki hvør ið brúkar orðið »Nation Building«. Hvussu kann lesarin vita at tað er Harra Kim sum plagierar Andersson, ella um tað er Harra Kim. Hví eftirprøvar tú ikki [...] Name-dropping is too easy. Hósdagin 18. apríl tosar tú um tjóðarbygging, hvat tosar tú um? Hvat veit lesarin um at Kim hevur frá Gellner ella ikki. Hatta er ov bíligt. 14. mai stendur at: »Í dagsins politikki
avmarkaða málið skal tulkast og sjálvljóðini leggjast afturat. Lindhardt metir, at somuleiðis skal lesarin týða eitt teldubræv, ið ofta hevur fátækt mál og stavseting. Hansara royndir siga, at ikki hjálpir
leggur fyri sum ein vakur prologur frá barnaárum á útoyggj. Men blaðsíðan er ikki hálvgingin, tá ið lesarin fær varhugan av, at bygdin ikki er tann bera friðsæla, at undir tí hugnaliga yvirflatanum liggja
hvørjar avleiðingar tað kann fáa, er ikki til at siga annað enn, at tað kann gerast keðiligt, sum lesarin tekur til. Í seinastu viku høvdu vit í blaðnum mynd av einum seyðseyði, sum lá á vegjaðaranum stutt
tykist at vera royktur út úr holuni. Kemur Jorg Heider. Le Pen og Pia Kjærsgaard á vitjan, so sleppur lesarin eisini at lesa um tey og um hvat tey hava upp á hjarta í Sosialinum, uttanmun til hvat varaløgmaður
Toskastovnurin hevur sera lítlan møguleika at verða niðurfiskaður, um veiðitrýstið ikki fer upp um Fpa. Lesarin skal leggja til merkis, at fyrivarnis fiskideyðatalið er ásett soleiðis, at tað kann samanberast
tørvum, síni trá eftir at sæta sær sjálvum, sínum kravi um leskiliga njóting, bjóðar ættini av. Lesarin kann nú festa einstøk andlit at hesum nýggju maktum. Kristian Kristiansen umboðar sjálvsagt kapitalin [...] ein rein formalitet ella eitt eiti. Fiskimenninir sum heild hætta sær ikki at brúka henda rætt, og lesarin heldur seg vita, at gjørdu teir tað, hevði tað fingið avleiðingar fyri teir. Ein annar spurningur [...] Fiskimonnum og Tað lýsir á landi eru myndaðir við somu styrki, men ikki fáir eru teknaðir soleiðis, at lesarin heldur seg kenna teir, og teir taka búgv í eins huga. Tann lívsglaða Sára, sum líkasum ikki rúmast
kunnu vit siga, eru størri enn rithøvundurin, tráa longur, eru villari, droyma longur. Kanska kann lesarin koma til ta niðurstøðu, at teir áttu at hildið sær í skinninum og skikkað sær betur. Ella hann kann
talan er um tín atburð, og at sambandsvongurin er vaksandi). Eftir at hugsa seg væl um, so kann lesarin sjálvur gera av, hvør er skikkaður og búgvin at sita í stjórn.
slangur og sjimpansur umframt flogeðlur, silkiapur og letidýr - fyri bert at nevna nøkur av teimum. Lesarin verður kunnaður um týdningin, regnskógurin hevur fyri alt livandi á jørðini. Rúmdin, ið Pól Jespersen