eini lítlari útjaðaratjóð at fáa eftir tørvi og lata eftir førleika - í ein vissan mun umboðað av P.M. Dam - at vera um at fara í søguna, saman við tí sambandska tankanum um Føroyar sum eitt fjálgt innballað

autoriteturin hjá landsstýrinum sum stovni verður skamfílaður í partapolitiskum tjaki. Minnist at P.M. Dam í 1962 skrivaði fólkapensionistunum bræv. Hetta kundi verið rímiligt aftaná tað skeiðið, har lyftini [...] Hvørt reaktiónin var rímiligt ella órímilig skulu ikki dagar takast ímillum her, men mær kunnugt tók P.M. Dam hana til eftirtektar. Atfinningar ikki toldar Í dag verður eingin atfinning tikin til eftirtektar

afturhaldið ræður Um vónin ei skal bresta í bálið má eg festa sum kveikir frælsisloga tá tora vit og vága. P.M.

Ta fyrstu søguna, Ein bygdarmynd, skrivaði hann í Føroya Sosialdemokarti í 1934 eftir áheitan frá P.M. Dam, sum tá var blaðstjóri á Sosialinum. Síðani síggja vit søgur í Føroya Sosialdemokrati, Varðanum

n - m.a. Karsten Hoydal - og aðrir á vinstraveingi ímóti herstøðunum og ímóti táverandi løgmanni, P.M. Dam, tá hesin hevði fingið herstøðirnar meira ella minni kroystar niður yvir seg, tá hann tók við

hvørjum orði, ið sagt var. P.M. Dam og Janus Eftir at Martin var fluttur til Tvøroyrar, bleiv samskiftið við vinmannin Petur Mohr Dam størri, so stórt, at húsini bæði - hjá Martini og P.M. Dam - vóru at kalla

valstríðið og ávarað ímóti at velja loysingarflokkarnar. Hvat høvdu Mórentius Viðstein, Danbjørg, P.M. Dam og aðrir hugsjónarmenn sagt, um teir høvdu vitað? Hvat høvdu hugsjónarfólk innan arbeiðararørsluna

1. januar varð Ingi Gunnarsson settur í starv sum sølumaður hjá Poul Michelsen heilsølu, við ábyrgd fyri sølu í Suðuroynni og Sandoynni v.m. Ingi er 47 ára gamal og havnarmaður. Hann tók útbúgving sum

Reykjavík. Hann hevur arbeitt sum bilførari hjá Frants Restorff, koyrt býbuss í Havn og sum bilførari hjá PM heilsølu í Havn. Seinastu árini hevur hann arbeitt nógv við kristiligum arbeiði, sum t.d. á Kristiliga

undir á Tvøroyri. Eitt skjal, sum í veruleikanum ikki segði annað enn tað, heimastýrislógin boðar frá. P.M. Dam sáli segði, at heimastýrislógin var so rúm, at hon gekk at loysingini, men tað kostar. Vilt tú