krøv saman? Í dag eru Føroyar at kalla eitt øki, har miðjan, centrið, trívist nøkurlunda; meðan útjaðarin, periferiin, trívist illa. Men hvat er periferi? Í dag hongur allur tann norðari parturin av Føroyum
upp. Nú kann ein fara á Cafe at hoyra skemt. Ímeðan vinnan bløðir orsaka av ongum vinnupolitikki. Útjaðarin er við at fara í spønir, og landskassin hevur stórt hall orsaka av loysingarpolitikki ? ja so verður
í dag tykist hava hug at gera nakað við, ella bara taka upp á tungu. Samstundis er tann uttasti útjaðarin longu við at fara í søguna, útjaðaramarkið flytir longur inn, og soleiðis minkar búsetta land okkara
miðstaðarøkinum er á bústøðum, barnagarðsplássum, røktarheimsplássum, skúlastovum o.s.f.r. Verður útjaðarin mentur við at partar av almennu umsitingini verða fluttir hagar, hevði ein partur av starvsfólkunum
Nú er tað so at siga in, at Svínoyggin verður munnliga endavend, og at Svínoy og harvið útjaðarin eru miðdepul í almenna orðaskiftinum og í miðlunum. Talan tykist vera um gott undirhald og stóra undirtøku [...] trupulleikarnar og ikki minst á, hvussu - og ikki á um - teir kunnu loysast. Tað er í tøkum tíma, tí útjaðarin bløðir sum ongantíð fyrr, og tað er neyvan skeivt at spyrja, um tað man vera komið so langt, at
eru økir, ið liggja relativt langt frá miðstaðarøkjum, har nógvar tænastur og nógv fólk finnast. Útjaðarin hevur oftast lítla búseting, og tí er regluligur ferðafólkaflutningur fíggjarliga tungur at reka
hevur verið ein ævigur íblástur til tónlistarliga virksemi hansara. Grønland var ein møguleiki, útjaðarin í Noregi var ein annar, men knappliga kom ein møguleiki úr Føroyum, sum hann lítið og einki visti
vinnan, hóast rekordmøguleikar, minkaði; - virkini stagneraðu, almennir bygningar forfórust, og útjaðarin máaðist burtur. Fyri at leggja stein oman á byrðu sluppu teir okkara ringastu konkurrentum, - í
samstundis fyri, at alt dálkandi yvir-flatuvatn verður reinsað og latið aftur í áir og løkir. Men útjaðarin í kommununi skal somuleiðis hava somu sømdir, og tí hevur býráðið sett sær fyri at gera arbeiðir
myrkabláum og grønum. Alt, sum eygað festir seg við á miðjum lørifti, er reint og klárt, men út við útjaðarin á myndun-um, eru skapini kám og slitin. Tað er tann stoltleiki, sum Munch hevur í sínum strokum