Eftir meting landsstýrismannsins kemur hetta ikki at hava eyka útreiðslu við sær fyri landskassan. Nei, her verður eingin eyka útreiðsla. Her er sjálvandi ein sparing. Í veruleikanum er lítil og eingin

millilitrar. Einki roks. Ikki talan um, at hon vil hava pengar fyri snapsin. Ein til hitt beinið. Nei, nei, ongar pengar. Skít, nú fóru báðir í sama beinið, so eg má hava tveir afturat til hitt. Eg krevji

innkeypsvognunum. Knappliga kom mær til hugs, at mær tørvar eina tjúgukrónu. Niður í taskuna at leita, nei ? einki leyst yvirhøvur. Hvat er til ráða at taka! Jú, skundi mær inn á apotekið ? vil ikki bara veksla [...] Miklagarði. Vognurin vil ikki tað, eg vil og mitt í øllum fangi eg meg sjálva í at tosa við vognin: "Nei, vit skulu ikki hava blomstur í dag ? ver nú góður og koyr inn í Miklagarð". Vóni ikki, at nakar hoyrir

aftur. Tey hava ikki brúkt summarferiur og feriur annars á teimun sólríku strondunum í útlondum. Nei, leiðin gekk suður til Hvalbiar at seta eplir niður um várið, hoyggja um summarið, taka slaktið upp

beinleiðis, um nøkur tilsøgn var givin, áðrenn endaligt loyvi var útskrivað, svaraði hann heilt greitt: »Nei«. Sostatt kann staðfestast, at vestmenningar hava keypt eitt línuskip við ongum veiði- ella fiskiloyvi

træspjóti við skúmfidusi beint framman fyri henni, og strýkur varliga hondina eftir sarta kjólanum. – Nei, tað veit Gud, hetta gongur ikki, suffar hann, leypur upp eftir serviettum, sum hann ballar hana inn

kr. fyri hvønn (sigur Óli Breckmann). Íðan, gerið so, sum megnarkvinnan Hjørdis Djurhuus ? sigið »nei takk« til tað ósømiligu eftirlønir, tit hava fingið tykkum sjálvum ? og síðani afturvirkandi. Sjálvandi

yvirliva og koma nøkulunda á sama støði sum í londunum rundan um okkum, men tað hevur verið nei og aftur nei frá politikarunum. So sita hesir somu lortungarnir og játta sær sjálvum skýhøgar lønir og pensjónir [...] farnir frá (settir frá), bæði av tí at teir eru kasseraðir og av ólógligheitum og óbrúkiligum grundum. Nei, teir kendu treytirnar, tá ið teir tóku við teirra størvum í sínari tíð og teir hava so slettis ikki

eru spanderaðir upp á tunlar í Sandoynni, sjálvt um teir eru hart tiltrongdir, so er tað 0.00 kr. Nei, hugsið ikki bert um tykkum sjálvar, men hugsið um, at vit eiga øll rætt at liva í okkara deiliga landi

gjørt tað aftur, eg gleddi meg til leygardagin at hyggja eftir raðsendingini »Vit halda saman«, men ak nei, enn einaferð hevur SvF bara steðgað eini raðsending mitt í øllum og byrjað uppá eina aðra. (Týsk