eisini ein dýr søga fyri samfelagið, tí tað fer at merkja, at nógv starvsfólk mugu verða heima at ansa børnum, sum ikki sleppa í skúla ella í ansing. Hinvegin hevur tað eisini verið eitt tilmæli, at a
leggja lykilin undir máttuna. Sig, at tað var deiligt, at tey koma á vitjan, tí tit mangla onkran at ansa børnunum á ólavsøku. Koyr hvítleyk í allan matin. Spæl drønfrá jazz ella opera. Sig, at tit eru blivin
nýggja jakka, so hann verður eisini so fínur, sigur Jensina, og snerkir upp móti sólini. Men hon má ansa eftir, at hon ikki snerkir á myndunum, sum Beinta tekur av henni, meðan vit tosa. Sleppur ballónini [...] uppí, sigur Jensina, sum kortini ætlar at leggja leiðina framvið í Doktaragrund. - Ja, eg má bara ansa eftir at hann ikki tekur mikrofonina frá Tobba, tí so verður heilt galið, sigur hon og flennir. Syngur
hava havt ein góðan urtagarð, har tey kunnu spæla. Børnini eru í góðum hondum, tí eg gangi heima og ansa eftir teimum, og fylgi teimum í skúla. Og eg eri eisini uppá pláss, og heinti tey, tá tey eru liðug
úrslitunum, sum felagið hevur havt seinastu árini. Men vit laga okkum ikki eftir teimum. Vit fara at ansa eftir sundalagsmonnum sum eina eind, og fara ikki at hava eyguni eftir nøkrum einstaklingi. Útgangsstøðið
sjavs”. (MT) Tað brakar í knokkunum Skriving um ítrótt fyllir nógv hjá føroyinginum. Tí er beint at ansa eftir, hvussu skrivað verður. Ikki altíð er tað so væleydnað. Sum nú hesin stubbin í Sosialinum: “Oddabrak
hava og framvegis fara at avrika. Eg veit, at tú hvønn einasta dag bað Gud senda sínar einglar at ansa eftir og verja øll tíni, og tað merkti eg eisini so væl. Góða omma! Saknurin er stórur hjá okkum øllum
fyri. Eg havi leingi sagt við genturnar, sum arbeiða her og eisini við viðskiftafólk, at tey skulu ansa eftir, hvar tey seta bilarnar, sigur Elin á Torkilsheyggi, sum harmast um, at ein endalig loysn enn
tað ikki í kvøld. Álopsspælið hekk ikki væl saman, og í verjupartinum høvdu teir ógvuliga ilt við at ansa fótfimu og hugflogsríku heimamonnunum. NSÍ-ÍF 4-1 (3-1) 1-0: Jan Ingi Petersen 19. 1-1: Balack Sinko
Nú vóru teir undir belgiskum ræði. Teir fóru so úr Antwerpen við ellivu belgiskum sjóhermonnum at ansa eftir teimum. Komu í fangalegu Kós varð nú sett móti Onglandi, men á vegnum verða teir torpederaðir
