eldru um pening til matútbering, og ynski teirra ungu um heimliga útbúgving, siga uttan at himprast nei til kungerð, sum kann geva ikki bert 2-3 milliónir, men tíggjutalsmillióna íkast til landsbúskapin

um tær skulu standa seg í kappingini, hava teir so til fulnar prógvað, at teir ikki hava skil á. Nei, tann einasti parturin av vinnulívinum, sum kann tykjast at fáa nakað burtur úr tí danska studninginum

nakað við hann, men soleiðis er helst bara, men ljótt sá tað út. Tað er nú altíð ljótt at vera ljótur. Nei, enn verður ein løta hjá okkum her norðuri at bíða, til vit kunna koyra í undirsjóvartunli. Tá verður

standmyndina í rundkoyringina, og tá ið svarið kom frá landsferðslunevndini fyri stuttum, var tað nei. Grundgevingin var, at ein standmynd fór at verða ferðslutrygdini til ampa, upplýsir Oyvindur Brimnes

náttúru og eru bundin av at skula røkja náttúruna so væl sum til ber? Er tað tí at vit ikki hava ráð? Nei tað haldi eg ikki. Eg fái meg illa at trúgva, at allir eysturoyingar og Føroya fólk annars, sum kenna

vøllin vóru ivaleys í, at teirra lið­formaður hevði vunnið teimum brotsspark. Men Petur Reinert segði nei, og í staðin fyri at peika á ellivu metra blettin, tók hann gula kortið úr lummanum og vísti HB li

musikkin, sum tað tá æt. Og Edvin bleiv ongantíð gamal nokk til at leggja hendan musikkin á hillina, nei verri enn so. Vit høvdu eina avtalu nú aftur á jóansøku í Vági í hesum mánaða, at vit skuldu sita í

at blíva høvðusvenjari. Tey tilboðini havi eg verið glaður fyri at fáa, men havi vinarliga takkað nei, tí eg ikki havi fingið tíðarkrevjandi venjarastarv at hanga saman við at hava smábørn, skrivar Todi

Fyrsta tíman fekk eg fatur á øllum, men tá markeringarnar sviku, fuku bóltarnir um oyruni á mær. Nei, hendan dystin mugu vit skjótast gjørligt gloyma, segði Jákup Mikkelsen eftir dystin. Millum áskoðararnar

av landsliðsferð. Hóast hørðu orðini, so heldur Todi tó ikki, at nakað persónligt liggur í hesum. ? Nei, hann hevur helst verið rættiliga irriteraður, og tað er kanska eisini skiljandi. Tað var jú ikki soleiðis