við mjøli í munninum ella blaka við gróti, tá ein býr í glashúsi? Er ikki eitthvørt um, at man skal ansa sær við at gera slíkt? Hvussu kann Sosialurin, meðan hann/teir harmast at børn í Amerika drepa børn
fyri tingbólkin hjá Fólkaflokkinum. Hetta gevur ábyrgd, og hann átti eftir hondini at havt lært at ansa sær, sigur Signar á Brúnni. Landsstýrismaðurin roknar heldur ikki við, at meiningin hjá formanninum
sambýlini sum røktarheim burturav. ? Og tá krevjast heilt aðrar upphæddir til sambýlini -eisini til at ansa teimum, enn tær upphæddir sum heimarøktin fær Fólkapensjónin í stað Kristian Magnussen sigur, at tað
ið Aposle vildi hava okkum at skilja, viðvíkjandi hugtakinum um at vera inngrógvin var, at vit mugu ansa eftir, ikki at halda so fast við tey gomlu virðini, at vit ikki koma víðari. Men, tað ið vit skulu
soleiðis at ferð kann setast á virksemið. -Hvat kunnu tit læra okkum? -Nógv, eri eg vísur í. Tit mugu ansa eftir, at oljufeløgini ikki heilt yvirtaka landið. Tit eiga oyggjarnar, og tað eru tí bara tit sjálvi
persónur kann hava ringa ávirkan á lívið hjá einum tannáringi heima í Føroyum. Tó eiga hesi kendu at ansa sær. Tey eru vitandi um, at alheims slaturpressan altíð er í hølunum á teimum, og um tey gera okkurt [...] ungar gentur kring allan heim. Allar ungar gentur hava ein dreym um einaferð at gerast modell. Tískil ansa tær sera væl eftir, at tær ikki taka upp á og gerast ov tjúkkar. Hetta hevur ført til fleiri dømir
gott, og teir gingu uppí venjingina við lív og sál. Onkuntíð kendi venjarin seg noyddan at biðja teir ansa sær, at teir ikki skaddu hvønn annan, men allir komu frá tí í øllum góðum. Gylti møguleikin Tá skotski
fellur dómur í okkurt um 80 % av málunum, sigur Bjørn á Heygum. Bjørn á Heygum heldur, at vit eiga at ansa okkum, at vit enda ikki aftur í práti um bananrepublik, tí vit hava roynt nú so leingi at koma úr [...] sigur Bjørn á Heygum í viðmerking. Bjørn á Heygum metir, at Anfinn Kallsberg og landsstýrið eigur at ansa eftir, at teir ikki bróta niður sítt trúvirði.
venjarin Daniel Rapa varð útvístur tvær ferðir fyrstu tjúgu minuttirnar. Sostatt noyddist venjarin at ansa sær, og tað gjørdi kanska eisini, at hann ikki var so eyðsýndur, sum hann fyrr hevur verið og fer
til? ? At tað ikki er serliga heppið at fara til eitt felag, sum er í svárari kreppu, og at tú skalt ansa tær, tá tú fert út at selja teg sjálvan, at tú ert væl fyri. Ert tú ikki tað, so gerst tú verri at