lurta eftir fólkaatkvøðuni kortini, tí hon var bara vegleiðandi. Tað er nú ein jánkasligur politikkur at biðja fólkið vegleiða á eini fólkaatkvøðu. Fólkið er altíð yvir politikarunum, so tá
tað gevur so nógv. 100 prosent av lítlum er bara eitt sindur meira, men prinsippið, prinsippið. Politikkur er at tora, at tora at jarðleggja prinsipp. Lond, sum vit av røttum áttu at samanborið okkum við
benda tað, hóast øll megi verður løgd í bendingina. Er nakar dugur í at duga málið? Málið er eisini politikkur, kynspolitikkur, frælsispolitikkur. Átti at verið skúlapolitikkur eisini, tá føroyingar ikki duga
fiskiskipaflota. Men higartil er einki komið fram um, hvussu hesi átøk skulu gagna vinnuni. Løgin politikkur Í oddagreinin í Mið & Magn siga feløgini seg ikki vera vitandi um nakra vinnu ella samfelag, sum
stórt á netinum, at ein fær vanliga ikki stundir til stórt meira, enn at vitja kendu síðurnar. Politikkur hevur í stóran mun merkt tíðindini. Kanska í ov stóran mun, tí í mongum førum kundi tykjast, sum
kanska tað hevði verið trupult at fíggja hann. Men hetta vísir bara, hvussu tilvildarligur politikkur er – og hvussu langt tað ofta er ímillum tað, sum lovað verður í einum valstríð og tað,
Jens Otto Krag einaferð, tá hann var spurdur, hví hann tókst við politikk. Hann sipaði til, at politikkur umfatar okkum øll og rakar okkum øll. Tí er týdningarmikið, at okkara løgting er so væl og breitt
skal taka hesa støðu. Danir gjanlda fegnir. Men tað er ikki serliga framtíðartryggjandi politikkur. Vit hava á hesum stað fleiri ferðir eftirlýst einum greiðum boð upp á eina búskaparliga
politiska dagsskráin eigur at verða sett. Tað er eisini rætt, sum Heini í Skorini sigur, at politikkur hevur alt ov stóran týdning til, at politikararnir einsamallir skulu umsita hann.
enn Fólkaflokkinum, sum uttan iva bara ger hvat hann kann fyri at halda seg til maktina, sum politikkur í grundini snýr seg um. Men tá vit velja ein stjórnarleiðara, so er kravið til hann sera einfalt:
