eina deild á Landssjúkrahúsinum, og kanningar- og eftirlitsvirksemið fyri arbeiðs- og almannaheilsu flutt við yvirlæknanum til medisinsku deild. Tað einasta nýggja sær út til at vera ein hagtalseind til at
rætti-liga ymisk krøv til dreymaheimið. Til dømis at Ólavur flutti yvir til Mariann og tey, sum so kundu flutt heim til Bjørghild og so víðari. Í tí meira álvarsliga endanum hava vit tikið advokatin, Gunn Ellefsen
jóla. Soleiðis segði Petur Asbjørn Lervig stutt undan jólum, og hann legði aftrat: - Vit eru nýliga flutt í nýggjan bústað, so vit hava luftað tankan at samla øll inni hjá okkum, men annars so er tað vanliga
sáli, sum legði lunnar undir virkið norðuri á Eiði seinast í sjeytiáruum. Seinni varð virksemið flutt inn á Skála, men í kreppuni fór Vaðhorn sama veg, sum næstan øll hini fiskavirkini. Valið stóð so
kunnu áskoðaraplássini (»betongelement av sama slagi sum í Ítróttarparkini í Keypmannahavn«) verða flutt einar átta metrar eystureftir, og tá verður pláss til rennibreyt«? »Sambært teknikarunum er hetta
hvørki meir ella minni enn sannleikin, og tað nívdi samvitsku teirra! Og tey upplivdu at tey blivu flutt inn undir Guðs dóm! Og tað er eisini tí at tey blíva í villareiði og standa spyrjandi: Hvat eiga vit
teimum eitt svar. Men nú hava tey so nakað at fyrihalda seg til, og tað er gott. Líkið av Eleinu varð flutt til Danmarkar, og liggur hon nú grivin í kirkjugarði í Skanderborg. - Tað valdu vit at gera fyri børnini
arbeiðinum kring bólkin. Hann hevur fingið fatur á einum platti, sum kann tryggja, at ljóðførini verða flutt trygt til Føroya, har fløgan, sum hevur fingið heitið »Mítt stríð er mítt ríki«, skal takast upp.
vera ábyrgdarøki hjá kommununum. Forsorgarlógin bleiv broytt, so at heimildin at seta stuðlar var flutt úr §17 til eina nýggja §32c, sum ásetur, at stuðulsfólkaskipan skal setast á stovn til børn við heilt
metropolkendur býur við størri toleransu fyri fjølbroytni, tí tað er m.a. tað, sum kundi lokkað meg at flutt heim. Stórbýarumhvørvið dregur og inspirerar Mær dámar býarumhvørvið og eri glað fyri at búgva so [...] føðiland og fólkið, ið har býr. Eg leingist og hugsi ofta - øgiliga ofta - um, hvussu tað hevði verið at flutt heim. Eg so at siga bíði eftir, at høvið býðst. Tí havi eg altíð latið eina hurð staðið opna. Eg haldi [...] sjarmerandi, og so rivið nøkur av teimum ljótastu cementmonstrunum frá 50 -60 unum mitt í Havn niður og flutt nakrar av teimum funktiónunum, tey hýsa, út úr miðbýnum. Ístaðin kundu vøkur - onkustaðni fleirhæddað