altfald hvad Fiskens udseende angaar, men vor fisk maa kunne blive en fin­ere vare ved omhyggelig Be­­handl­ing end en stor Del af den island­ske, da den af Natur er af en finere Kvalitet.« Síðan er ein frágreiðing

Fin­sens­gøtu - gong­u­gøt­u­na - fyri all­ari bil­ferðslu. Hetta merkti bein­an­veg­in, at søl­a­n í handl­u­num fór í botn. So varð lat­ið upp­aftur, og vit fingu eina gongugøtu við bil­um og parkeringsplássum

teld­u­posti frá, at blað­ið ikki longur verður borið í hvørt hús, men at tað verður býtt út í á­vís­um handl­um. Tí­skil verð­ur prís­ur­in - eins og út­breiðsl­an - eisini sligin í botn. (Annars er tað løgin

i øjet trækker folk i vintertøjet, til den årlige folkevandring op og ned af Strøget. Der bli'r handlet, pakket ind og der bli'r købt og solgt, tøsne, snot i næsen, det er pissekoldt. Det er vinter, man

‘ledelse med Hjertet er en teori og praksis om både den indre og ydre side af ledelsesprocessen. Det handler om: at have hjertet på rette sted – personlig centrering, integritet og troværdighed, at have hjerte

Gurli rikið handilin. Men nú hava tey hug at royna okk­urt ann­að, sjálvt um tey hava triv­ist væl í handl­i­num. – Eg royndi at selja og fekk ein góð­an keypara, sigur Per Andre­asen. Handilin, sum vanliga

er kanska eitt úrslit av sín­ari tíð, tá bankastjórar og advo­k­at­ar kundu lokka skipseigarar til handl­ar í hundraðtalsmillióna klass­anum. Hví so ikki gera ein tunn­il fyri eina milliard? Og tá so ne

har­við verð­ur tað. Fólka­­flokk­ur­in ræð­ur eina í fiski­­vinn­­­u­mál­­­inum. Fólka­flokk­­ur­­in handl­ar, hini bara snakka...

”Í samband við at ó­keyp­is er at koyra gjøgn­um Norð­o­y­a­tunn­il­in leyg­ar­dag­in, hava all­ir handl­ar­nir í Klaks­vík op­ið til kl. 22. Klaks­ví­k­ar Hand­ils­fel­ag. Bý­urin við fjøl­broytta úr­val­i­num

Sagt varð frá eini spillfrískari kanning, sum vísti, at vit føroyingar vilja hava rúsdrekka út í handl­­­ar­­nar. Blað­maðurin, sum um­­mælir hesa kanning, tosar um, at politikkarar okkara fara í baklás [...] bólkur av ting­­lim­um. Vit kunnu bert ímynda okkum myndina og skilið, um vit høvdu havt hetta í handl­unum, vit hava júst fingið at vita, at so at siga einki hindur er fyri hjá blaðung­um at fara í Rúsuna