helst. Hálvur annar tími úr Leirvík til flúgvarin fer, er ikki nógv, men tað gongur, siga onnur, sum ofta koyra ímillum. So er bara at vóna, at tey bæði, harra og frú Hollier, koma heim í øllum góðum. Tey
at halda nøsina frammanfyri TB. Tær fingu góða byrjan og vóru einu løtuna á odda 13-5. Men, sum so ofta er, so fóru tær at taka sær av løttum og tað gav tvørágentum møguleikan. TB nærkaðist nógv, og tað
verkætlanir og harvið nýggj arbeiðspláss? Hvat kom nú fyrst, eggið ella ungin? Arbeiði og frítíð Alt ov ofta síggja vit, at dentur einans verður lagdur á at skapa arbeiðspláss í útjaðaranum tá ið trupulleikar
nógvar og stórar avbjóðingar. Tað sigur Bjarni Johansen, borgarstjóri. Hann vísir á, at tað er ikki ofta, at so nógvur kavi kemur niður, og fólk um hansara leiðir vita ikki um so nógvan kava at siga í eini
jólahugnan í Vági. Skráin byrjar í dag, tá handilsdagurin, Black Friday, er, og hesin dagur verður ofta sæddur, sum startskotið til jólasøluna hjá handlunum. Skráin, sum er løgd fyri tíðina fram til jólar
staðfestir formaðurin, sum fegnast um støðuna og heldur fleiri orsøkir vera til hana: ? VB hevur ofta havt gott fólk, men tað hevur ongantíð rokkið til, at vit hava spælt um meistaraskapin. Orsøkin hevur [...] uppiborið, sigur VB formaðurin. Mannbjørn Tausen ætlar sær í Gundadal leygardagin. Spælararnir plaga ofta at fara norður kvøldið fyri dystirnar, og soleiðis verður tað ivaleyst eisini hesa ferð. Summi av
pensjónistum, har hon – enn sum áður – er ein virðilig og sterk rødd, ið aftur nú tænir teimum, ið ofta eru fyri vanbýti og ikki altíð sjálvi tala sína søk, nevniliga pensjónistunum.” Jonhild Kjærbo er
ein magnetur. . Guðrun er systkinabarn svigardóttir mína, so vit kennast, eg havi hoyrt hanan sungið ofta, og haldi hana vera fantastiska.
Tóra við Keldu - Eg kenni hann bert frá Gaither upptøkunum. Eg havi ofta hugsað um, at júst hann hevur sungið sera væl, men eg kenni ikki so nógv til hansara soloverk. Men eg eri spent at hjoyra hann,
Tóra við Keldu - Eg kenni hann bert frá Gaither upptøkunum. Eg havi ofta hugsað um, at júst hann hevur sungið sera væl, men eg kenni ikki so nógv til hansara soloverk. Men eg eri spent at hjoyra hann,