Vit kunnu bara taka undir við Tórshavnar kommunu og Heð­ini Mort­en­sen, borg­ar­stjóra, í kravinum um, at SEV skal hyggja í seg sjálvt. Tað er margháttligt, at ein vinnufyritøka sum SEV ikki akt­ar boðini

fíggj­ar­lig­um ávum, so er tað eitt mál at kjakast um, men um orsøkin er, at býráðslimir halda uppskot borg­a­­r­stjórans vera fjant og fjas, so er tað stórt spell. Heðin Mortensen hevur verið talsmaður fyri

n tosar um »djúp­tøkna ný­skip­an í heilsu­verk­i­num« og um at »tæn­ast­an til borg­ar­an verð­ur bet­ur og nærri borg­ar­a­num fyri minni kostn­að« og um »at fáa meira fyri minni«. Alt slitnar frasur

til, hó­ast tað helst ikki hand­ils­liga burð­ar­dygt, so er hetta eitt økið, sum tey, ið ráða fyri borg­um eiga at rað­festa framm­a­liga. Og í dag kunnu vit so fegn­ast um, at eitt stórt stig er tikið

Kára P. Højgaard sjálvan. Hann hev­ur boðað frá, at hann tek­ur eitt tørn afturat á tingi. Letur hann borg­ar­stjór­a­num í Klaksvík sessin, ella Krist­i­onnu Winther Poulsen, so skín­ur sólin ikki á Kára

and­støðu­f­lokkarnar. Men teimum tørvar eina atkvøðu, hana hjá Jenisi av Rana, sum nú er trygdin fyri borg­ar­ligu samgonguni, sum enn hev­ur størra álitið millum velj­ar­ar­nar.

frammanundan, hvørj­ir møguleikarnir eru. Sum oft­ast eru tvinnir møguleika, ein javnaðarstjórin ella ein borg­ar­lig stjórn. Í Danmark er val­ið millum Vinstraflokkin og Javn­að­ar­flokkin, í eitt nú Bretlandi

løgmann framman und­an fíggj­ar­lóg­ar­við­gerð­ini var ann­að­hvørt »at reka fyr­i­lit­ar­leys­an borg­ar­ligan spar­i­politikk saman við Fólka­flokk­i­num ella at taka neyð­ug stig til at tryggja føroyska

saman og víst, at tey kunnu taka avgerðir. Og tað skal vera ein av­gerð, sum ikki verður tveitt út til borg­ar­ar­nar at taka fyri tingfólk, sum ikki tora sjálvi. Hetta er tann einfalda skyldan, sum løg­tings­fólk

nir ong­an góðan eiga í politisku skip­an­ini. Tey kunnu skylda upp á al­tjóða fíggjarkreppu ella borg­ar­liga eks­tre­m­ismu. Men vit hava sæð tað sjón fyri søgn nú í nógv ár, at politikarar als ikki